Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z maj, 2024

Bejrut 1982

Seria moich ilustracji do najnowszego tomu serii Historyczne Bitwy pt. "Bejrut 1982" Krzysztofa Mroczkowskiego. Od lewej stoją: 1. Izraelski snajper. Uzbrojony w amerykański karabin automatyczny M16. Na głowie ma izraelski hełm bojowy Kasda OR-201 M-76, wykonany z tworzywa sztucznego (włókna szklanego wzmocnionego żywicą etylocelulozową), lekki (ważący 1,65 kg wagi) i wytrzymały. Tę konstrukcję opracowała w latach 70. XX wieku i produkowała firma Orlite. Hełm był eksportowany i używany przez wiele armii zbrojnych na całym świecie. 2. Izraelski żołnierz piechoty. Na głowie ma także hełm OR-201. Jego broń stanowi izraelski karabinek automatyczny Galil. To zmodyfikowana wersja karabinka Valmet M62. Pod względem konstrukcyjnym jest to głęboka modernizacja radzieckiego karabinka AK-47, czyli popularnego kałasznikowa. Galila produkowano w wersjach kalibru 5,56 i 7,62 mm, z lufami o różnej długości. Ten karabinek stanowi przepisową broń automatyczną żołnierzy estońskich. 3. Bojownik

Żołnierze przetestowali starożytną zbroję z Dendry

Grecka piechota morska odbyła ćwiczenia bojowe w replikach zbroi z Dendry. Dzięki temu udało się rozwiązać 64-letni spór archeologów i historyków. Zbroja z Dendry to datowana na koniec XV/początek XIV wieku p.n.e. mykeńska zbroja płytowa (Muzeum Archeologiczne w Nauplionie). Została odnaleziona w pobliżu wioski Dendra w Grecji w 1960 roku. Wykonana została z 15 brązowych płyt połączonych elastycznie rzemieniami. Składa się z dwóch (napierśnego i tylnego) pancerzy, płytowego fartucha, naramienników, nagolenników i obojczyka (kołnierza osłaniającego szyję). Uzupełnienie zbroi stanowi hełm z kłów dzika z metalowymi policzkami chroniącymi boki głowy. Zbroja zapewniała noszącemu ją wojownikowi pełną ochronę, osłaniając go od podbródka do kolan. Niektórzy badacze twierdzili, że była tylko ceremonialna i nie była efektywna w walce. Inni byli zdania, że zbroja prawdopodobnie była noszona przez wojowników walczących na rydwanach, a nie przez piechotę.            Dr Andreas Flouris z Uniwersytet

Armia Antiocha Wielkiego

Część moich ilustracji, które wzbogaciły polskie wydanie "Armii Antiocha Wielkiego. Broń, uzbrojenie ochronne i taktyka" Jeana Du Plessisa. Od lewej stoją: 1. Główną siłę armii Seleukidów stanowiła falanga. Widzimy tu postać w hełmie frygijskim (współczesna nazwa pochodzi od kształtu czapki frygijskiej) i nagolenicach z brązu - "knēmides". Żołnierz ma płócienny lniany "linothorax" z pteruges - pasami z lnu. Uważa się to za dość skuteczną ochronę. Podstawową broń falangi stanowiła "sarissa". Długość sarissy mierzyła 12 łokci (576 cm), a nawet w późniejszym czasie 16 łokci (768 cm). Przy czym druga wydaje się mniej praktyczna. Aby odzyskać ofensywną zdolność pchnięcia, sarissa była ponownie skrócona do 14 łokci (672 cm). Falangita ma ponadto miecz typu "machaira". Ochronę poza pancerzem stanowiła przede wszystkim nieduża tarcza "pelte", która była mniejsza od "aspis" używanej przez klasycznych hoplitów.  2. Postać drug

Śmierć Kleopatry

Posterunek u bramy pałacu ujrzał niebawem biegnących w największym pośpiechu ludzi Oktawiana. Podobno po przeczytaniu listu Kleopatry Oktawian zamierzał pójść do pałacu osobiście, ale po namyśle wysłał swoich ludzi. Ci, wtargnąwszy do komnaty, znaleźli królową już bez życia. Leżała na złotym łożu, w szatach królewskich. U jej stóp jedna z służebnych leżała już bez życia, druga konającą ręką poprawiała diadem na głowie martwej pani. „Ładne to rzeczy, Charmion”, zawołał jeden z wchodzących. „Bardzo ładne”, odpowiedziała wierna sługa, „i godne wnuczki tylu królów”. Po tych słowach skonała. Rzeczywiście śmierć królowej egipskiej jest pełna majestatu, wzniosła i uroczysta.           Był to fragment książki "Kleopatra" autorstwa prof. Stanisława Witkowskiego.    "Śmierć Kleopatry" obraz Jean-Andre Rixensa (1846-1924),  Musée des Augustins, Tuluza

Wybuch na Therze

Thira była okrągłą wyspą wulkaniczną. W wyniku silnego wybuchu wulkanu zostały tylko jej boczne fragmenty stanowiące dzisiaj archipelag Santoryn (jednak turyści używają głównie obecnej greckiej nazwy Santorini): Thira (największa), Tirasia, Nea Kameni, Palea Kameni, Aspro. Przed wybuchem na Therze istniała rozwinięta cywilizacja minojska. Wybuch przyczynił się prawdopodobnie również do znacznych zniszczeń na położonej ponad 110 km na Krecie (kolebce cywilizacji minojskiej). Przypuszcza się, że zapadnięcie się wulkanu po wybuchu, spowodowało powstanie olbrzymiej fali tsunami, która mogła zalać miejscowości północnego wybrzeża Krety. Próbki materiału pochodzącego z erupcji poddane analizie metodą datowania radiowęglowego umiejscawiały erupcję w okresie 1760-1540 p.n.e. ze wskazaniem na okres wcześniejszy. Wnioski wulkanologów odrzucili egiptolodzy wskazując na małą ich zdaniem dokładność datowania radiowęglowego. Na podstawie podobieństwa ceramiki wskazują oni na okres rządów egipskiego

Morze Filipińskie 1944 - strona amerykańska

Kolejna seria moich ilustracji do nadchodzącego tomu serii Historyczne Bitwy pt. "Morze Filipińskie 1944" Grzegorza Jeziornego. Jest to strona amerykańska. Opisy przygotował autor. Od lewej stoją: 1. Pilot US Navy, podporucznik marynarki (Ensign), ubrany w mundur koloru khaki, w nomenklaturze US Navy określany jako mundur letni. Mundur był wykonany z bawełny i doskonale sprawdzał się w tropikalnych warunkach środkowego i południowego Pacyfiku. Na twarzy widoczna maska A-14, używana przez lotników wszystkich rodzajów sił zbrojnych USA w drugiej połowie wojny. Pilot jest wyposażony w spadochron siedzeniowy AN-6510. 2. Pilot US Navy, kapitan marynarki (Lieutenant), w mundurze aviation green (mundur zimowy). Ten typ munduru, wykonany z włókien wełny elastycznej, funkcjonował w US Navy niewielkimi zmianami od 1917 roku. Ozdobą ubioru były guziki wykonane z brązu. Na czapce insygnium: srebrny orzeł z tarczą oraz ze złotymi kotwicami. Widoczna jest także koszula koloru khaki. 3. Bos

Hoplita w italskim Paestum

Hoplita w italskim Paestum. Na zdjęciu: Mattia Delphos Gatto, strategos w Leoni di Nemea "RUVA LEU" (grupie rekonstruującej cywilizację etruską i grecką).           Exomis, który ma na sobie rekonstruktor był typem greckiej tuniki. Wykonano go z dwóch prostokątów płótna, które zszyto ze sobą z boków tworząc walec, pozostawiając u góry wystarczająco dużo miejsca na ramiona. U góry pozostawiono również bardzo duży otwór na głowę. Aby zapewnić swobodę ruchu po prawej stronie, exomis był opuszczony i ręka została przełożona przez otwór na głowę. Kolor tuniki był różny, ale czerwony (zwłaszcza szkarłatny) był kolorem preferowanym przez hoplitów podczas i po wojnie peloponeskiej.           Prace archeologiczne w Paestum rozpoczął w 1907 roku włoski archeolog Vittorio Spinazzola. Miasto założyli Grecy w VII wieku p.n.e. jako Posejdonię, było jednym z miast Wielkiej Grecji.

Wielkie Igrzyska Rzymskie

W Nimes odbywają się właśnie Wielkie Igrzyska Rzymskie (3-5 maja br.). Cyklicznie w dobrze zachowanym, starożytnym rzymskim amfiteatrze w zabytkowym mieście Nimes (południowa Francja) odbywają się Wielkie Igrzyska Rzymskie (Grands Jeux Romains de Nîmes). To wspaniały spektakl odbywający się zazwyczaj w pierwszy weekend maja.           Co roku igrzyska mają inny motyw przewodni przedstawiający najważniejsze wydarzenia z historii antycznego Rzymu (np. podbój Galii przez Cezara, najazd Germanów, bitwę pod Akcjum). W tym roku jest to Germanik. Poza motywem przewodnim są stałe elementy m. in. walki gladiatorów, wyścigi rydwanów, a czasami naumachiae. Pierwszą naumachię urządził Juliusz Cezar, kolejną cesarz August.           Najsłynniejsze, dokładnie opisane przez Tacyta, Swetoniusza i Kasjusza Diona widowisko tego typu odbyło się na wodach Jeziora Fucyńskiego (52 n.e.) za cesarza Klaudiusza. Wzięło w nim udział 100 okrętów i 19 ty. ludzi. Naumachie organizowali cesarze z dynastii julijsko-

Konstytucja 3 maja 1791 roku

Dziś obchodzimy Święto Narodowe Trzeciego Maja. Jest to polskie święto państwowe obchodzone 3 maja w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja 1791 roku, ustanowione w 1919 roku i ponownie w 1990 roku. Konstytucja 3 maja (Ustawa Rządowa z dnia 3 maja) regulowała ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Konstytucja 3 maja była pierwszą w Europie i drugą na świecie (po konstytucji amerykańskiej z 1787 roku) spisaną konstytucją. Uchwalona przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego wraz ze stanami skonfederowanymi zmieniła ustrój państwa na monarchię dziedziczną, ograniczyła znacząco demokrację szlachecką, odbierając prawo głosu i decyzji w sprawach państwa szlachcie nieposiadającej ziemi (gołocie), wprowadziła częściowe zrównanie praw osobistych mieszczan i szlachty oraz stawiała chłopów pod ochroną państwa. Ponadto konstytucja formalnie zniosła liberum veto. Pan Jan Czop ukazał gwardię Rzeczypospolitej Obojga Narodów z 1790 roku           W wojnie w obronie konstytucji Polska zosta

Matatiasz i powstanie Machabeuszy

W 167 roku p.n.e. na polecenie Antiocha IV Epifanesa z dynastii Seleukidów w Świątyni Jerozolimskiej postawiono ołtarz Zeusa Olimpijskiego. Wywołało to oburzenie. Pewien Judejczyk chciał złożyć ofiarę zgodnie z królewskim dekretem jednak został zamordowany przez Matatiasza Hasmoneusza (ojca Judy Machabeusza). Tak rozpoczęło się powstanie Machabeuszy. Matatiasz zawołał: "Niech idzie za mną każdy, kto płonie gorliwością o Prawo i obstaje za przymierzem" (1 Księga Machabejska 2, 27). Matatiasz zabija  Judejczyk a, który chciał złożyć ofiarę bogom greckim (rys. Giuseppe Rava)