Przejdź do głównej zawartości

Śmierć Kleopatry

Posterunek u bramy pałacu ujrzał niebawem biegnących w największym pośpiechu ludzi Oktawiana. Podobno po przeczytaniu listu Kleopatry Oktawian zamierzał pójść do pałacu osobiście, ale po namyśle wysłał swoich ludzi. Ci, wtargnąwszy do komnaty, znaleźli królową już bez życia. Leżała na złotym łożu, w szatach królewskich. U jej stóp jedna z służebnych leżała już bez życia, druga konającą ręką poprawiała diadem na głowie martwej pani. „Ładne to rzeczy, Charmion”, zawołał jeden z wchodzących. „Bardzo ładne”, odpowiedziała wierna sługa, „i godne wnuczki tylu królów”. Po tych słowach skonała. Rzeczywiście śmierć królowej egipskiej jest pełna majestatu, wzniosła i uroczysta.

        Był to fragment książki "Kleopatra" autorstwa prof. Stanisława Witkowskiego. 

 "Śmierć Kleopatry" obraz Jean-Andre Rixensa (1846-1924), 
Musée des Augustins, Tuluza

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Dwanaście prac herosa Heraklesa

Ujarzmienie i sprowadzenie psa Cerbera z Hadesu było jedną z 12 prac herosa Heraklesa. Według mitologii greckiej Cerber był olbrzymim trzygłowym psem strzegącym wejścia do świata zmarłych. W niektórych wersjach mitu miał węża zamiast ogona. Herakles ujarzmia Cerbera (rys. Fred Vignaux)         W większości przekazów 12 prac Heraklesa przedstawia się następująco: - Zabicie lwa nemejskiego; - Zgładzenie hydry lernejskiej; - Schwytanie łani kerynejskiej; - Schwytanie dzika erymantejskiego; - Oczyszczenie stajni Augiasza; - Przepędzenie ptaków stymfalijskich; - Schwytanie byka kreteńskiego; - Schwytanie klaczy Diomedesa; - Zdobycie pasa królowej Amazonek Hippolity; - Uprowadzenie wołów Gerionesa; - Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd; - Sprowadzenie Cerbera z Hadesu.           Diodor Sycylijski, Gajusz Juliusz Hygin, Apollodoros - podają właśnie taki zestaw prac. Kolejność jednak u każdego z nich jest inna. Ich przekazy to jednak I wiek p.n.e. - I wiek n.e. Eurypides (ok. 480-40

Weterani powstania styczniowego

Przedwczoraj obchodziliśmy 160. rocznicę wybuchu powstania styczniowego. Na pokolorowanej przez Mikołaja Kaczmarka fotografii z 1936 roku widzimy weteranów powstania. W czasie walk byli młodymi chłopakami marzącymi o odzyskaniu niepodległości. W okresie dwudziestolecia międzywojennego powstańcy styczniowi otaczani byli czcią. Zaprojektowano dla nich specjalne mundury widoczne na fotografii. Weterani Powstania Styczniowego przyglądający się defiladzie, 1936.  Koloryzacja: Mikołaj Kaczmarek           Ogłoszone Manifestem 22 stycznia wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy, powstanie styczniowe wybuchło 22 stycznia 1863 roku w Królestwie Polskim, a 1 lutego 1863 roku na Litwie. Trwało do jesieni 1864 roku. Zasięgiem objęło ziemie zaboru rosyjskiego. Powstanie styczniowe było największym i najdłużej trwającym polskim powstaniem narodowym. Spotkało się z poparciem międzynarodowej opinii publicznej. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek.