Przejdź do głównej zawartości

Szapur I z dynastii Sasanidów

Szapur I był władcą Persji z dynastii Sasanidów. Panował samodzielnie w okresie 241-272. Uważa się, że wcześniej współrządził z ojcem - Ardaszirem I. Władca Sasanidów wyznaczył sobie cel odbudowania dawnej potęgi perskiej. W czasie swego panowania Szapur zbudował wiele miast. W roku 241 roku rozpoczął wojnę z cesarstwem rzymskim. Podbił Mezopotamię i Syrię. W 243 roku Rzymianom udało się odzyskać część utraconych terytoriów. W kolejnych latach armia Szapura podbiła Antiochię oraz część Kapadocji (253 rok), a następnie Armenię (256 rok). Kluczowym momentem była wygrana bitwa pod Edessą (obecnie Şanlıurfa w Turcji) w 260 roku. Szapur I pojmał wówczas cesarza rzymskiego Waleriana I. Ten jako niewolnik doświadczał ciągłych upokorzeń np. służył sasanidzkiemu władcy za podnóżek, gdy wsiadał na konia. Nie wiemy, ile lat Walerian spędził w niewoli. W każdym razie był jedynym cesarzem rzymskim, który dostał się do niewoli i w niej zmarł. Istnieje też teoria, że Szapur I pokonał Waleriana, wziął go do niewoli i zamordował. Ciało miał wystawić na widok publiczny.

        Na ilustracji Angusa McBride'a widzimy Szapura I, wojownika Kuszanów (starożytne państwo w północnych Indiach i Azji Centralnej, które istniało w I-III wieku n.e., ok. 240 roku n.e. uzależnione zostało od Sasanidów) oraz sasanidzkiego katafraktę. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w