Przejdź do głównej zawartości

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos. 

Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini, 
znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio

        Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczyków, 400 Koryntian, 200 hoplitów z Flejus i 80 z Myken. Ponadto do wojsk należał kontyngent z Beocji: 700 żołnierzy z Tespiów, 1000 z Malis, 1000 z Fokidy, „wszyscy” z Lokrydy Opunckiej i 400 z Teb. W sumie armia grecka liczyć mogła co najmniej 7200 ludzi. Byli także liczni heloci służący Spartanom. 

Greccy hoplici pod Termopilami (by Marek Szyszko)

        Przez 3 dni armia dowodzona przez Leonidasa odpierała ataki wielotysięcznej armii perskiej króla Kserksesa I z dynastii Achemenidów. Persowie nie byli w stanie przejść wąskim przesmykiem mimo przewagi liczebnej. W bitwie pod Termopilami Spartanie stawiali zaciekły opór, jednak na skutek zdrady Efialtesa (który zdradził górską ścieżkę prowadzącą na tylko armii greckiej) przeważająca liczba Persów zmiażdżyła niewielkie siły Leonidasa, który na koniec poległ w bitwie. 

Śmierć Leonidasa (rys. Marek Szyszko)

        Tebańczycy poddali się, wypalono im piętna, przed wojskami perskimi droga została otwarta. Życie straciło tysiące Greków. Poświęcenie Leonidasa i jego wojowników dało czas armii greckiej. Postać króla Sparty została symbolem bohaterstwa i mężnego poświęcenia, nawet w sytuacji bez wyjścia. Kilka bitew w historii Polski nosi miano "polskich Termopil". Mit poległych 300 Spartan jest wciąż żywy - będąc zarazem inspiracją dla twórców literatury, malarstwa czy szczególnie dziś - kinematografii. Grecy mawiają obecnie "Μολών λαβέ" (Chodź i weź). Była to odpowiedź skierowana do Kserksesa, której Leonidas udzielić miał perskim posłom. 

Pomnik Leonidasa w Termopilach (zdjęcie własne)

        Symonides z Keos (ok. 556-468 p.n.e.) słynny liryk grecki napisał na grobie Leonidasa:

ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι

Dosłownie: "O cudzoziemcze, powiedz Lacedemończykom, że wierni ich prawom, tu leżymy"

Wersja powszechnie utrwalona: "Przechodniu, powiedz Sparcie, tu leżym jej syny, wierni jej prawom do ostatniej godziny."

Duchy Leonidasa i 300 Spartan z gry 
Total War: Rome II (art Mariusza Kozika)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...