ECHA PRZESZŁOŚCI

Moja strona objęła patronatem pewien interesujący projekt... Zrobiłem porównanie legionisty rzymskiego z początku I wieku n.e. (ma na sobie segmentatę typu Kalkriese, która była używana w Lesie Teutoburskim) oraz takiego z czasów Trajana (po prawej). Jak widać segmentata ewoluowała. Na głowie ma hełm cesarsko-galijski, a tarcza (scutum) została ścięta na górze i dole.            Tego legionistę w segmentacie Kalkriese będziecie mogli oglądać w książce Michała Kowalskiego "Powstanie panońskie 6-9 n.e.". Autor prowadzi zbiórkę na wydanie tej interesującej pozycji, poruszającej konflikt nieznany na polskim rynku wydawniczym. Od wsparcia zależy jakość pozycji. W zamierzeniu poza moimi mają być ilustracje jeszcze 2 twórców - Mateusza Przeklasy (pracującego nad okładką) oraz Jakuba Spyrki. W razie powodzenia zbiórki książka powinna przypominać tomiki Ospreya. 

Na ilustracji widzimy dwóch hoplitów w dość typowym uzbrojeniu przypadającym na V wiek p.n.e. Postać na pierwszym planie ma na głowie hełm typu chalkidzkiego, wykonany z brązu. Był to dość wygodny hełm, często z ochronami polików na ruchomych zawiasach. Twarz i uszy były całkiem odsłonięte. Zazwyczaj hełmy te miały pełen nosal. W tym konkretnym przypadku (inspirowanym znaleziskiem z Italii) zanikł już niemal całkowicie co czyni z niego praktycznie hełm typu attyckiego. Hełm przyozdabiają 3 pióra umieszczone w specjalnych tulejkach. Hoplita ma na sobie pancerz płócienny (linothorax) wzmocniony dodatkowo łuskami z brązu. Chroni się dużą, okrągłą i wypukłą tarczą (aspis). W tym przypadku jest to najmniejszy rozmiar tej tarczy. Łydki hoplity ochraniają nagolenice z brązu. Bohater pierwszego planu trzyma miecz typu machaira/kopis. Jest to jednosieczna zakrzywiona broń biała, (postrzegana przez niektórych jako szabla). Alternatywą był prosty, obosieczny miecz (xiphos). Podstawową broń hoplit

Grecki hoplita z VI wieku p.n.e., którego widzimy na zdjęciu to Christian Cameron, znany powieściopisarz specjalizujący się w tematyce antycznej i średniowiecznej. Christian Gordon Cameron jest kanadyjskim powieściopisarzem, byłym oficerem marynarki wojennej USA (armię opuścił w 2000 roku w stopniu komandora podporucznika), pracował w NCIS. Poza prawdziwym nazwiskiem, Cameron tworzy również pod pseudonimami - Gordon Kent i Miles Cameron. Jego najbardziej znanym dziełem jest "Tyrant", który do 2009 roku sprzedał się w liczbie ponad 100 000 egzemplarzy. Doczekał się kilku kontynuacji: "Storm of Arrows" (2009), "Funeral Games" (2010), "King of the Bosporus" (2011), "Destroyer of Cities" (2013) i "Force of Kings" (2014). Cykl toczy się w czasach Aleksandra Wielkiego. Inną znaną serią jest "Long War" - akcja 6 książek toczy się podczas wojen grecko-perskich. Christian Cameron jako  hoplita           Pasją Camerona jest re

Na dziś obiecany post. Ctesiphon był starożytnym miastem na północno-wschodnim brzegu Tygrysu, ok. 30 km od Bagdadu. Pod koniec IV stulecia p.n.e. Seleukos I Nikator (jeden z diadochów Aleksandra Wielkiego, twórca Imperium Seleukidów) założył Seleucję, stolicą swego imperium. Po drugiej stronie rzeki leżało miasto Opis. Po opanowaniu Mezopotamii przez Partów w 129 roku p.n.e. królowie partyjscy na miejscu Opis założyli Ktezyfon. Miasto stało się stolicą Imperium około 58 roku p.n.e. za panowania Orodesa II (króla Partii z dynastii Arsacydów). Stopniowo miasto połączyło się ze starą hellenistyczną Seleucją i innymi pobliskimi osadami, tworząc metropolię. Ze względu na swoje znaczenie Ktezyfon był głównym celem Cesarstwa Rzymskiego w jego wschodnich wojnach. W starożytności miasto zostało zdobyte przez Rzymian aż pięciokrotnie – trzykrotnie w samym II wieku. Cesarz Trajan zdobył Ctesiphon w 116 roku, ale jego następca Hadrian postanowił dobrowolnie zwrócić je w 117 roku w ramach traktatu

Seria moich ilustracji do najbliższego tomu serii Historyczne Bitwy „Meksyk 1810-1821” Jarosława Wojtczaka. Premiera 10 kwietnia br. Od lewej stoją: 1. Sierżant piechoty, 1810-1824 Widzimy tutaj sierżanta piechoty w pełnym mundurze. Warto zwrócić na kolory oraz rozszerzające się ku górze czako (wysoka czapa z daszkiem) przyozdobione piękną blaszką. Ma nogach ma getry przed kolana. 2. Wiejski powstaniec Tutaj widzimy meksykańskiego wieśniaka ze zdobyczną bronią bronią palną. Strój był skąpy - składający się z białych spodni i koszuli. Na nogach nosił sandały a chronił się przed słońcem prostym kapeluszem. Na okładce widzimy typowych wieśniaków z włóczniami i maczetami. 3. Lansjer Tutaj widzimy nieregularnego lansjera powstańczego. Ukazany został w tradycyjnym regionalnym stroju, który wywodził się od jezdźców - charro. Cechą charakterystyczną były wyszywane wzory. Nieodłącznym elementem był szeroki kapelusz. Dzisiaj podobne stroje można zobaczyć u mariachi - meksykańskich muzyków.  4. K

Wszystkiego Najlepszego życzę wszystkim Kobietom obecnym na mojej stronie!   Złote kolczyki hellenistyczne, ok. 300 p.n.e., The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork           Kolczyki mają ok. 6,5 cm długości. Po powiększeniu zdjęcia (najlepiej na dysku) można zachodzić w głowę jak wykonano tak maleńkie detale. Co tu więcej opisywać. Lepiej podziwiać artystyczny kunszt, oryginalny design oraz drobiazgowość wykonania. Ilustrację z Olimpias (matką Aleksandra Wielkiego) noszącą te kolczyki wykonał Joan Francesc Oliveras.

Szapur I był władcą Persji z dynastii Sasanidów. Panował samodzielnie w okresie 241-272. Uważa się, że wcześniej współrządził z ojcem - Ardaszirem I. Władca Sasanidów wyznaczył sobie cel odbudowania dawnej potęgi perskiej. W czasie swego panowania Szapur zbudował wiele miast. W roku 241 roku rozpoczął wojnę z cesarstwem rzymskim. Podbił Mezopotamię i Syrię. W 243 roku Rzymianom udało się odzyskać część utraconych terytoriów. W kolejnych latach armia Szapura podbiła Antiochię oraz część Kapadocji (253 rok), a następnie Armenię (256 rok). Kluczowym momentem była wygrana bitwa pod Edessą (obecnie Şanlıurfa w Turcji) w 260 roku. Szapur I pojmał wówczas cesarza rzymskiego Waleriana I. Ten jako niewolnik doświadczał ciągłych upokorzeń np. służył sasanidzkiemu władcy za podnóżek, gdy wsiadał na konia. Nie wiemy, ile lat Walerian spędził w niewoli. W każdym razie był jedynym cesarzem rzymskim, który dostał się do niewoli i w niej zmarł. Istnieje też teoria, że Szapur I pokonał Waleriana, wziął

Clark Gable (1901-1960) był znanym aktorem Złotej Ery Hollywood, zwanym „Królem Hollywood” lub po prostu „Królem”. W 1939 roku aktor wziął ślub z aktorką Carole Lombard. Clark pracował na planie filmowym, a jego 33-letnia żona wybrała się w podróż, aby wesprzeć armię USA poprzez sprzedaż bonów wojennych. 16 stycznia 1942 roku doszło do katastrofy samolotu, w której zginęła Lombard ze wszystkimi uczestnikami podróży (22 pasażerów, 16 żołnierzy i 3-osobowa załoga). Z powodu śmierci żony Gable zrezygnował z aktorstwa, zaczął nadużywać alkoholu, odizolował się od ludzi. 12 września 1942 r. „król Hollywood” został mianowany szeregowcem w obecności setek dziennikarzy i fotoreporterów. Na konferencji prasowej powiedział: „Nie chcę sprzedawać obligacji wojennych, nie chcę przemawiać, nie chcę bawić. Po prostu chcę być wysłany tam, gdzie jest ciężko”.  Clark Gable w mundurze U.S. Army Air Forces, 1945           Gable był bardzo lubiany przez innych żołnierzy. Wielu zaskoczyło to, że ten nie dom