Przejdź do głównej zawartości

Ktezyfon

Na dziś obiecany post. Ctesiphon był starożytnym miastem na północno-wschodnim brzegu Tygrysu, ok. 30 km od Bagdadu. Pod koniec IV stulecia p.n.e. Seleukos I Nikator (jeden z diadochów Aleksandra Wielkiego, twórca Imperium Seleukidów) założył Seleucję, stolicą swego imperium. Po drugiej stronie rzeki leżało miasto Opis. Po opanowaniu Mezopotamii przez Partów w 129 roku p.n.e. królowie partyjscy na miejscu Opis założyli Ktezyfon. Miasto stało się stolicą Imperium około 58 roku p.n.e. za panowania Orodesa II (króla Partii z dynastii Arsacydów). Stopniowo miasto połączyło się ze starą hellenistyczną Seleucją i innymi pobliskimi osadami, tworząc metropolię. Ze względu na swoje znaczenie Ktezyfon był głównym celem Cesarstwa Rzymskiego w jego wschodnich wojnach. W starożytności miasto zostało zdobyte przez Rzymian aż pięciokrotnie – trzykrotnie w samym II wieku. Cesarz Trajan zdobył Ctesiphon w 116 roku, ale jego następca Hadrian postanowił dobrowolnie zwrócić je w 117 roku w ramach traktatu pokojowego. 

 Ktezyfon, Ctesiphon (rekonstrukcja Balage Balogh i widok dzisiejszy)

        Rzymski dowódca Awidiusz Kasjusz zdobył Ktezyfon w 164 roku podczas kolejnej wojny partyjskiej, ale porzucił po zawarciu pokoju. W 197 roku cesarz Septymiusz Sewer splądrował Ctesiphon, uprowadził tysiące mieszkańców, których sprzedał w niewolę. Perski władca Ardaszir I (180-242 n.e.) z dynastii Sasanidów ustanowił w 226 roku n.e. miasto stolicą swojego imperium. Cesarz Gordian III usiłował je zdobyć w 238 roku, a w 363 roku cesarz Julian Apostata (jak będziecie chcieli o tej bitwie i cesarzu będzie niebawem post). Udało się to cesarzowi Karusowi w 283 roku. Zginął podczas tej wyprawy prawdopodobnie rażony piorunem wkrótce po zdobyciu Ktezyfonu. W 295 cesarz Galeriusz został pokonany pod miastem. Wrócił jednak i odniósł zwycięstwo, które zakończyło się piątym i ostatnim zdobyciem miasta przez Rzymian w 299 roku. Zwrócił je perskiemu królowi Narsesowi w zamian za Armenię i zachodnią Mezopotamię. Do dziś z zabudowań Ctesiphonu zachowały się ruiny ejwanu z ogromnym sklepieniem kolebkowym, co możecie podziwiać na powyższej fotografii. Jest to pozostałość sali audiencyjnej królów sasanidzkich.

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej