Przejdź do głównej zawartości

Wilhelm I Zdobywca

Wilhelm I Zdobywca (1028-1087), przez Anglików znany jako William the Conqueror, a wśród Francuzów - Guillaume le Conquérant był królem Anglii, a wcześniej księciem Normandii. Był nieślubnym synem księcia Normandii Roberta I Wspaniałego, zwanego również Robertem Diabłem. Stąd drugi przydomek Wilhelma, nadany przez przeciwników, to Bękart (czyli u Anglików - Bastard, a Francuzów - Bâtard). Jego matką była Herleva (lub Herletta), najprawdopodobniej córka Fulberta, garbarza z Falaise. 

 Wilhelm I Zdobywca w kolczudze trzyma hełm z nosalem (rys. Jaja Japitana)

Jego panowanie rozpoczęło nowy etap w dziejach Anglii. Zatem dziś poruszę kwestię związaną z tematyką strony, czyli modą męską. Na ilustracji widzimy Wilhelma z wąsami w oparciu o wizerunek ze słynnej tkaniny z Bayeux (ręcznie haftowanego płótna o wymiarach 68,38×0,5 m, przedstawiającego podbój Anglii; w 2007 roku wpisanego na listę UNESCO Pamięć Świata). Przedstawiony tam władca, podczas bitwy pod Hastings w 1066 roku podnosi hełm do góry pokazać swoim żołnierzom, że żyje. Charakterystyczna jest normańska fryzura Wilhelma polegająca na wygoleniu tylnej części głowy.

Wilhelm podczas bitwy pod Hastings, ze słynnej tkaniny z Bayeux

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Dwanaście prac herosa Heraklesa

Ujarzmienie i sprowadzenie psa Cerbera z Hadesu było jedną z 12 prac herosa Heraklesa. Według mitologii greckiej Cerber był olbrzymim trzygłowym psem strzegącym wejścia do świata zmarłych. W niektórych wersjach mitu miał węża zamiast ogona. Herakles ujarzmia Cerbera (rys. Fred Vignaux)         W większości przekazów 12 prac Heraklesa przedstawia się następująco: - Zabicie lwa nemejskiego; - Zgładzenie hydry lernejskiej; - Schwytanie łani kerynejskiej; - Schwytanie dzika erymantejskiego; - Oczyszczenie stajni Augiasza; - Przepędzenie ptaków stymfalijskich; - Schwytanie byka kreteńskiego; - Schwytanie klaczy Diomedesa; - Zdobycie pasa królowej Amazonek Hippolity; - Uprowadzenie wołów Gerionesa; - Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd; - Sprowadzenie Cerbera z Hadesu.           Diodor Sycylijski, Gajusz Juliusz Hygin, Apollodoros - podają właśnie taki zestaw prac. Kolejność jednak u każdego z nich jest inna. Ich przekazy to jednak I wiek p.n.e. - I wiek n.e. Eurypides (ok. 480-40

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a