Przejdź do głównej zawartości

Amedeo Guillet (1909-2010)

Amedeo Guillet był oficerem armii włoskiej walczącym podczas II wojny światowej w Etiopii. Był najlepszym dowódcą kawalerii Królestwa Włoch czasów wojny. Umarł 11 lat temu w wieku 101 lat. Grupa Kawalerii Amhara dowodzona przez porucznika Amedeo Guilleta szczególnie dała się we znaki siłom brytyjskim. Już sam fakt, że Guilletowi jeszcze w randze porucznika powierzono dowództwo nad taką jednostką, był szczególnym zaszczytem. Jego niezwykle ryzykowny sposób prowadzenia walki poprzez śmiałe rajdy na pozycje i konwoje przeciwnika, który przynosił spore sukcesy, spowodował nadanie mu przez Brytyjczyków pseudonimu Diabelski Dowódca (Devil Commander). Nazywano go także „Rycerzem z innych czasów” czy włoskim „Lawrencem z Arabii”. 

        Najważniejsza bitwa Guilleta miała miejsce pod koniec stycznia 1941 roku pod Cherù, kiedy zaatakował wrogie jednostki pancerne. W ciągu całego dnia zaciekłych walk wielokrotnie szarżował prowadząc swoje jednostki na przeważającego przeciwnika (liczebnie i zbrojnie). Kawaleria Guilleta podpalała czołgi za pomocą granatów i butelek z benzyną. Sam Amedeo podpalił dwa, a trzeci uciekł w płomieniach. Po wojnie Guillet wstąpił do włoskiej służby dyplomatycznej, gdzie reprezentował Włochy w Egipcie, Jemenie, Jordanii, Maroku, a wreszcie jako ambasador w Indiach do 1975 roku. Następnie na emeryturze mieszkał w Kentstown w Irlandii, a zimę spędzał we Włoszech. W 2009 roku jego setne urodziny uczczono specjalnym koncertem w Palazzo Barberini w Rzymie. Amedeo Guillet zmarł 16 czerwca 2010 roku w Rzymie.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w