Przejdź do głównej zawartości

Amedeo Guillet (1909-2010)

Amedeo Guillet był oficerem armii włoskiej walczącym podczas II wojny światowej w Etiopii. Był najlepszym dowódcą kawalerii Królestwa Włoch czasów wojny. Umarł 11 lat temu w wieku 101 lat. Grupa Kawalerii Amhara dowodzona przez porucznika Amedeo Guilleta szczególnie dała się we znaki siłom brytyjskim. Już sam fakt, że Guilletowi jeszcze w randze porucznika powierzono dowództwo nad taką jednostką, był szczególnym zaszczytem. Jego niezwykle ryzykowny sposób prowadzenia walki poprzez śmiałe rajdy na pozycje i konwoje przeciwnika, który przynosił spore sukcesy, spowodował nadanie mu przez Brytyjczyków pseudonimu Diabelski Dowódca (Devil Commander). Nazywano go także „Rycerzem z innych czasów” czy włoskim „Lawrencem z Arabii”. 

        Najważniejsza bitwa Guilleta miała miejsce pod koniec stycznia 1941 roku pod Cherù, kiedy zaatakował wrogie jednostki pancerne. W ciągu całego dnia zaciekłych walk wielokrotnie szarżował prowadząc swoje jednostki na przeważającego przeciwnika (liczebnie i zbrojnie). Kawaleria Guilleta podpalała czołgi za pomocą granatów i butelek z benzyną. Sam Amedeo podpalił dwa, a trzeci uciekł w płomieniach. Po wojnie Guillet wstąpił do włoskiej służby dyplomatycznej, gdzie reprezentował Włochy w Egipcie, Jemenie, Jordanii, Maroku, a wreszcie jako ambasador w Indiach do 1975 roku. Następnie na emeryturze mieszkał w Kentstown w Irlandii, a zimę spędzał we Włoszech. W 2009 roku jego setne urodziny uczczono specjalnym koncertem w Palazzo Barberini w Rzymie. Amedeo Guillet zmarł 16 czerwca 2010 roku w Rzymie.

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej