Przejdź do głównej zawartości

Cesarz rzymski Aurelian

Lucjusz Domicjusz Aurelian panował w latach 270–275 n.e. Po czasach wewnętrznych niepokojów, powstań i zamieszek zaczął wyprowadzać imperium z kryzysu. W końcu 270 roku lub na początku 271 roku pokonał Wandalów, którzy najechali Panonię, narzucając im sojusz/ Wkrótce na Cesarstwo Rzymskie najechali Jutungowie, razem z Alamanami. Aurelian początkowo poniósł klęskę w bitwie pod Placentią. Następnie zatrzymał najeźdźców w środkowej Italii. Najazd Jutungów i klęska cesarza spowodowała falę uzurpacji. Po pokonaniu Jutungów zaczęto wznosić wokół Rzymu wielkie mury obronne, mające strzec stolicy przed najazdami barbarzyńskimi. 

 Cesarz Aurelian w otoczeniu gwardii (rys. Pavel Šimák)

        W następnym roku doszło do wojny Rzymian z Gotami. Aurelian wkroczył na tereny zamieszkane przez Gotów i pokonał ich. Ze zwycięstwem nad Gotami związana jest najbardziej kontrowersyjna decyzja Aureliana – opuszczenie prowincji Dacji przez Rzymian. Na temat walk z Zenobią na rzymskim wschodzie będzie osobny wpis. Aurelian rozpoczął wojnę na zachodzie przeciwko Tetricusowi I – cesarzowi Imperium Galliarum (Cesarstwa Galijskiego) w 274 roku n.e. Pomiędzy wojskami Aureliana a siłami Tetricusa doszło do bitwy pod Châlons-en-Champagne, w której Aurelian odniósł zdecydowane zwycięstwo. 

Tetrykus I, Gaius Pius Esuvius Tetricus, 
rzymski uzurpator w zachodniej części cesarstwa, 
rządzący jako tzw. cesarz galijski

        Tetricus I nie tylko nie został przez Aureliana zabity, ale po tryumfie cesarza został on mianowany correctorem Italii. Cesarz był gorliwym czcicielem Słońca Sol Invictus i wzniósł w Rzymie świątynię poświęconą temu bóstwu oraz ustanowił odbywające się co 4 lata igrzyska na jego cześć, wprowadził też nowe kolegium kapłańskie pontyfików Słońca. 

Sol Invictus na płaskorzeźbie rzymskiej z II wiku n.e.

        Część badaczy uznaje, że Aurelian wprowadził Sol jako jedyne lub najwyższe bóstwo w cesarstwie rzymskim. Hipoteza ta znajduje dziś coraz mniej zwolenników. Wydaje się, że wszystkie wprowadzone przez niego innowacje religijne mieszczą się w ramach tradycyjnej rzymskiej religii. Aurelian zginął zamordowany podczas spisku wojskowych w czasie przygotowań do nowej wyprawy wojennej w okolicach Byzantion, w 275 roku. Dokładna data śmierci cesarza nie jest znana.

Aurelian autorstwa Mariusza Kozika do gry Total War: Rome II
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej