Przejdź do głównej zawartości

Nysa Łużycka-Łaba 1945

Seria moich ilustracji ukazująca żołnierzy do najnowszego tomu serii Historyczne Bitwy pt. "Nysa Łużycka-Łaba 1945" autorstwa Leszka Kani.

Od lewej stoją: 

1. Grenadier pancerny Waffen-SS.

Pododdział z 10. Dywizji Pancernej „Frundsberg” brał udział w obronie Budziszyna przed Armią Czerwoną. Żołnierz jest ubrany w kurtkę mundurową Feldbluse m. 43, spodnie m. 43 z opinaczami oraz trzewiki. Na głowie ma hełm stalowy (Stahlhelm) M.42. Jest uzbrojony w karabin Mauser 98k, granatnik przeciwpancerny Panzerfaust 60, a za pasem ma trzonkowy granat zaczepny Stielhandgranate 24.

2. Niemiecki volkssturmista 1.

Volkssturm (niem. Szturm ludowy) został utworzony dekretem Hitlera z 25 września 1944 roku jako pospolite ruszenie. Powoływano do niego mężczyzn w wieku od 16 do 60 lat. Organizacją Volkssturmu zajmowały się struktury partii nazistowskiej NSDAP. Podstawową jednostką był batalion liczący 642 ludzi. Volksturmiści byli uzbrojeni w broń ręczną starszych typów, np. karabiny Mausera Gew98 lub zdobyczne, a także panzerfausty i granaty ręczne. Najczęściej nosili ubrania cywilne, a wyróżniały ich opaski z napisem „Deutscher Volkssturm Wehrmacht”. Tak właśnie wygląda prezentowany volkssturmista z karabinem Gew98. 

3. Niemiecki volkssturmista 2.

Zdarzało się ‒ choć rzadko – że członkowie Volkssturmu otrzymywali umundurowanie wojska starszych wzorów. Ten volkssturmista nosi czapkę polową Wehrmachtu M43 i kurtkę  M36. Jest uzbrojony w karabinek Mauser 98k.

4. Sowiecki czołgista. 

Jednostki pancerne Armii Czerwonej i Wojska Polskiego odegrały dużą rolę w bitwie pod Budziszynem. Prezentowany sowiecki czołgista jest ubrany w kombinezon i charakterystyczny trójgrzebieniowy hełmofon, który nie tylko chronił głowę przed urazami, ale też dzięki słuchawkom i laryngofonowi umożliwiał łączność pomiędzy załogą czołgu w hałasie panującym wewnątrz wozu. Jest uzbrojony w pistolet TT-33 noszony w kaburze przy pasie.

5. Piechur 2. Armii Wojska Polskiego 1.

Umundurowany tak jak żołnierz pokazany obok. Na kołnierzu kurtki mundurowej widoczny dwukolorowy, żółto-czarny proporczyk piechoty. Uzbrojony w pistolet maszynowy PPSz wz. 1941 z magazynkiem bębnowym. Przy pasie nosi bagnet i łopatkę-saperkę.

6. Piechur 2. Armii Wojska Polskiego 2.

Żołnierze piechoty ludowego WP byli ubrani w mundury drelichowe wz. 43, wysokie buty, a na głowach rogatywki polowe wz. 37 z tzw. orłem piastowskim. Prezentowany piechur nosi ponadto przeciwdeszczową pelerynę (płaszcz-pałatkę), który można było także wykorzystać jako mały namiot. Jest uzbrojony w karabin Mosin wz. 1891/30. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w