Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.
Aleksander pokonał satrapów perskich nad Granikiem w 334 roku p.n.e. Dariusz nie słuchał sprzymierzonych greckich najemników, którzy radzili mu zastosowanie taktyki spalonej ziemi (wycofywanie się niszcząc zasoby i plony, aby nieprzyjaciel nie mógł z nich skorzystać). Persowie znali dobrze tę taktykę od drugiej strony, kiedy niegdyś zastosowali ją Scytowie przeciw wojskom Dariusza I Wielkiego. W 333 roku p.n.e. pod Issos Macedończycy ponownie rozbili armię perską. Do niewoli dostały się matka Dariusza Sysygambis, żona Statejra, dwie córki: Statejra II i Drypetis oraz syn Ochos. Aleksander Wielki zajął Fenicję, Palestynę i Egipt. Dariusz próbował wejść w układy z Aleksandrem co zakończyło się fiaskiem. Pod Gaugamelą w 331 roku p.n.e. Macedończycy ostatecznie pokonali Persów. Dariusz uciekł z pola bitwy. Scenę ucieczki Króla Królów możemy podziwiać na słynnej "Mozaice Aleksandra" z Pompejów, która znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Neapolu. Aleksander zajął perskie stolice: Babilon, Suzę i Persepolis.
Dariusz III zginął w 330 roku p.n.e. w pobliżu Hekatompylos z rozkazu satrapy Baktrii, Bessosa, który ogłosił się królem Persji jako Artakserkses V. Ten został jednak zgładzony z rozkazu Macedończyka. Tuż po powrocie z wyprawy do Indii w 324 roku p.n.e. Aleksander zorganizował wesele w Suzie - trwające 5 dni. Udało mu się nakłonić ponad 90 dostojników ze swego otoczenia do małżeństwa z przedstawicielkami arystokracji perskiej. Sam dał przykład poślubiając córki dwóch królów perskich: Parysatis II (córkę Artakserksesa III) i Statejrę II (córkę Dariusza III), licząc na legitymizację swojej władzy w podbitym imperium Achemenidów.
Komentarze
Prześlij komentarz