Przejdź do głównej zawartości

Lützen 1632 - seria

Seria moich ilustracji do "Lützen 1632" Marka Wagnera z serii Historyczne Bitwy.

Od lewej stoją:

1. Muszkieter cesarski.

Muszkieterzy mieli muszkiety lontowe. Używali forkietów do podpierania broni podczas strzelania. Na bandolierze zawieszano zwykle od 8 do 12 miarek prochowych. Kule przechowywano w skórzanych workach. Lont długości 4–6 mocowano na pasie lub bandolierze jak tutaj (czasami owijano go wokół szyi). Już na początku XVII wieku odrzucili oni uzbrojenie ochronne. Mieli stroje złożone z dubletów, ze spodni i butów. Muszkieterzy ci posiadali rapiery i sztylety oraz niekiedy hełmy (moriony), ale najczęściej kapelusze z dużymi rondami.

2. Kirasjer cesarski.

Kirasjer cesarski trzyma hełm w stylu sabaudzkim. Zbroja 3/4 (tu czerniona) obejmowała kirys, obojczyk, naramienniki, nałokcice i karwasze, rękawice oraz tzw. nakolanniki sięgające do wysokich skórzanych butów. Ma czerwoną szarfę wiązaną na talii. Kirasjer ma parę pistoletów z zamkami kołowymi, których używano w walce wręcz lub podczas karakolu. Kirasjerzy mieli broń sieczną o prostej głowni przeznaczoną do kłucia i do cięcia przeciwnika. Obok pałasza walońskiego wykształcił się lekki rapier typu pappenheimer.

3. Pikinier szwedzki.

Pikinier posiada pikę i rapier, a jego uzbrojenie ochronne stanowiły jeszcze półzbroja i hełm (morion). Według przepisów Gustawa II Adolfa z 1616 roku pika powinna ona mieć długość 5,3 m oraz być wykonana z drewna: jesionowego, klonowego, sosnowego bądź osikowego i mieć grot o przekroju kwadratowym przymocowany do drzewca metalowymi paskami. W praktyce wszystkie te przepisy nie były respektowane, zarówno długość pik, jak i ich grotów czy stosowanego drewna. Do uzbrojenia zaczepnego pikinierów należały też rapiery – były one podobne, chociaż gorszej jakości niż typy kawalerzystów. 

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w
Prześlij komentarz
Czytaj więcej