Przejdź do głównej zawartości

Kambyzes i zaginiona armia perska w Egipcie

Kambyzes II był królem Persji w latach 529-522 p.n.e. Był synem Cyrusa II Wielkiego. Jeszcze w 538 roku p.n.e. wraz z ojcem zdobył Babilon. W 525 roku p.n.e. pokonał faraona Psametycha III w bitwie pod Peluzjum. Zdobył główne miasta Memfis i Teby. Ogłosił się faraonem egipskim poprzez tradycyjne rytuały i ceremonię, która obejmowała namaszczenie przez kapłanów Seta (boga burz, pustyń, Górnego Egiptu, ciemności i chaosu) i Horusa (boga nieba, opiekuna monarchii egipskiej), noszacych nakrycia głowy reprezentujących ich odpowiednich bogów. 

Chwilę tę ukazał na poniższej ilustracji Mark Stacey

        Kambyzes nie zdołał jednak zdobyć oazy Siwa na Pustyni Libijskiej, gdzie mieściła się słynna wyrocznia Amona-Re. Wysłana na jej podbój armia zaginęła w tajemniczych okolicznościach. Ich celem było zniszczenie świątyni Amona po tym, jak kapłani tego boga odmówili legitymizacji rządów Kambyzesa w Egipcie. Armia została prawdopodobnie zasypana w czasie burzy piaskowej. Przez wieki to wydarzenie nie dawało spokoju archeologom, którzy za wszelką cenę chcieli odnaleźć zaginioną armię perską. Wysyłano liczne ekspedycje w XX wieku w celu odnalezienia perskiej armii, jednak zawsze trop okazywał się fałszywy. Sądzono, że przełom nastąpił w 2009 roku, gdy w listopadzie dwaj włoscy archeolodzy: Angelo i Alfredo Castiglioni, ogłosili odkrycie ludzkich szczątków, narzędzi i broni, które sięgać miały czasów Kambyzesa. Zdaniem Włochów nieznalezienie wcześniej szczątków perskiej armii miało wynikać z faktu, że badania prowadzono w złej lokalizacji. 

Armia perska w Egipcie (rys. Mark Stacey)

        Mieszkający w okolicy Beduini opowiadali historie o tysiącach kości, wynurzających się spod piasku. Ekipa włoskich archeologów postanowiła je zweryfikować. Niedaleko skały znaleźli masowy grób, w którym leżały zmieszane tysiące kości i czaszek, a także elementy uzbrojenia. Wątpliwości zaczął budzić fakt, że archeolodzy podzielili się wynikami badań wyłącznie w nakręconym przez siebie filmie dokumentalnym. Nie opublikowali ich natomiast w żadnej publikacji naukowej. Pojawiły się wątpliwości co do autentyczności odkrycia, a przedstawiciel egipskiej Najwyższej Rady Starożytności ogłosił, iż doniesienia o odkryciu armii Kambyzesa "są bezpodstawne i wprowadzające w błąd”, a Włosi nie dostali odpowiedniego pozwolenia na takie badania. W 2015 roku archeolog Olaf E. Kaper ogłosił nową teorię dotyczącą armii Kambyzesa. Stwierdził, iż Persowie prawdopodobnie zostali wciągnięci w zasadzkę przez egipskiego księcia (późniejszego faraona, Petubastisa III), a burzę piaskową wymyślił Dariusz I Wielki, aby wymazać z pamięci klęskę Persów. Jednak to tylko teoria, a zagadka zaginięcia armii do dziś pozostaje niewyjaśniona.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...