Przejdź do głównej zawartości

Armia galijsko-rzymska, VI-VIII wiek

Armia galijsko-rzymska, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin).

Od lewej stoją:

1. Galijsko-rzymski arystokrata z Clermont, ok. 507 roku.

Arystokracja galijsko-rzymska z Owernii walczyła u boku Wizygotów przeciwko Frankom pod Vouillé (Campus Vocladeus) w 507 roku. Ten jeździec jest przedstawiony we wspaniałym hełmie typu Spangenhelm pochodzenia rzymskiego, wydobytym z Saony (Francja). Jego krótki pancerz lamelkowy jest importowany z Bizancjum, wzorowany na egzemplarzu znalezionym w Słowenii. Ubiór jest zrekonstruowany na podstawie zachowanych egzemplarzy z rzymskiego Egiptu, nawiązujący kolorystyką do miniatur Vergiliusa Romanusa (ilustrowany manuskrypt z V wieku zawierający dzieła Wergiliusza - Eneidę, Georgiki i Bukoliki). Zwracają uwagę skórzane rękawiczki z Trossingen (Niemcy). Jego główną bronią jest „skrzydlata” żelazna hasta z cmentarza Kapucynów w Bourges (Francja) oraz spatha (długi miecz rzymski) z nekropolii rzymsko-frankijskiej Krefeld-Gellep. Według Grzegorza z Tours galijscy Rzymianie używali ostróg (calcanei).

2. Miles z Legio Britannica z Orleanu, 530–560.

Około 540 roku św. Dalmacjusz wspomniał o „legionie bretońskim” (legio Bretonum) służącym w Orleanie. Z drugiej strony, niektórzy uczeni utożsamiają to z oddziałem Secunda Britannica działającym w Galii, którego tarcza (wzór to czerwone 8-ramienne „koło”) jest zrekonstruowana na podstawie Notitia Dignitatum (późnoantyczny dokument zawierający wiadomości topograficzne ze spisem urzędów cywilnych i wojskowych Cesarstwa Rzymskiego w IV-V wieku n.e., strona ze średniowiecznego egzemplarza Notitia Dignitatum przedstawia tarcze późnorzymskie). Ogólny wygląd żołnierza nawiązuje do klamry z kości słoniowej „pasa Cezarego” z Arles (Francja) oraz miniatur Vergiliusa Romanusa. Elementy archeologiczne zostały zrekonstruowane z nekropolii Saint-Marcel w Bretanii. Miecz typu Chassemy-Pfullingen, którgo chrześcijańskie zdobienia sugerują, że był używany przez żołnierzy galijsko-rzymskich.

3. Piechur „Romanus”, 775–800.

Wiele żołnierzy zebranych w południowych miastach galijskich zachowało tradycje wojskowe z późnej epoki rzymskiej i zostało opisanych jako „Romani”. Stożkowe hełmy typu Bandenhelm często noszono na filcowych lub skórzanych kapturach. Zólnierz ten nosi pancerz pierścieniowy, wykonany z pikowanej kurtki, na którą naniesiono metalowe łuski. Ciężki, wzorzysty płaszcz jest pochodzenia późnorzymskiego, a umbo tarczy jest w stylu Merowingów.

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej