Przejdź do głównej zawartości

Nowe odkrycie w Pompejach

Zaprezentowano nowe odkrycie w Pompejach zniszczonych przez wulkan Wezuwiusz w 79 roku n.e. Imponująca sala bankietowa (triclinium) z eleganckimi czarnymi ścianami, ozdobiona motywami mitologicznymi inspirowanymi wojną trojańską, to jedno z pomieszczeń niedawno odkrytych podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w Pompejach – Parku Archeologicznym. Widzimy je dziś w całym swoim majestacie.  

        „Pompeje to prawdziwa skrzynia skarbów, która nie przestaje nas zaskakiwać i budzić zdumienie, ponieważ za każdym razem, gdy kopiemy, znajdujemy coś pięknego i znaczącego. Wierzymy w światowy unikat, jaki reprezentują Pompeje, dlatego w ustawie budżetowej sfinansowaliśmy nowe wykopaliska. Musimy poczynić postępy w ochronie tego ważnego miejsca” 

– deklaruje Minister Kultury Gennaro Sangiuliano.


        W dniu 24 sierpnia (choć wg nowszych badań mógł to być 24 października) 79 roku n.e. rzymskie Pompeje zostały zniszczone przez wulkan Wezuwiusz. Popiół wulkaniczny utrwalił budowle, przedmioty (zarówno dzieła sztuki jak freski, mozaiki, rzeźby, a także przedmioty codziennego użytku np. lampy, naczynia, narzędzia) oraz niektóre ciała ludzi i zwierząt, co daje wgląd w życie starożytnego rzymskiego miasta średniej wielkości. Ruiny Pompejów położone są ok. 20 km na południowy wschód od Neapolu. Erupcja z 79 roku zniszczyła również Herkulanum i Stabie. Ciała umierających mieszkańców Pompejów zostały pokryte przez popioły i lapille co w połączeniu z wodą zachowało zwłoki w sztywnej, twardej powłoce. Z czasem ciało uległo rozkładowi, pozostał sam szkielet z pustą powierzchnią po zwłokach. Giuseppe Fiorelli (XIX-wieczny włoski archeolog) opracował metodę wykonywania odlewów ciał, pozwalających po dziś dzień obejrzeć pozycje jakie przybierali mieszkańcy Pompejów w ostatnich chwilach życia. Gdy podczas wykopalisk napotykano część szkieletu do dziury pod ciśnieniem wlewano płynny gips. Dzięki tej metodzie możemy zobaczyć przerażające, a czasem wzruszające świadectwa historii.







Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Walka gladiatorów secutora i retiariusa w Pompejach

Większość znanych nam współcześnie hełmów i innego uzbrojenia gladiatorskiego zawdzięczamy Pompejom. Erupcja Wezuwiusza zakonserwowała miasto wraz z niemal nienaruszonymi, niezwykłymi artefaktami na wieki. Widoczne na ilustracji typy gladiatorów to: 1. Retiarius (sieciarz) – walczył trójzębem, sztyletem oraz siecią, bez hełmu. Jedyną ochroną retiariusa była wykonana z brązu osłona lewego barku o nazwie galerus za którą w razie potrzeby mógł osłonić swoją głowę i manica osłaniająca ramię wykonana z metalowych lub skórzanych pasów, czasami z naszytych na skórę łusek. 2. Secutor - gladiator walczący najczęściej z retiariusem. Był uzbrojony w miecz gladius i drewnianą tarczę przypominającą tarcze legionisty rzymskiego. Jego uzbrojenie ochronne składało się z osłony ramienia trzymającego miecz, zamkniętego hełmu bez wystających elementów (aby sieciarzowi trudniej było zarzucić na przeciwnika sieć) i nagolenicy. Walka gladiatorów secutora i retiariusa w Pompejach (rys. Peter Connolly) Zapewn...

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...

14 Pułk Kirasjerów armii Księstwa Warszawskiego

Na Święto Niepodległości 14 Pułk Kirasjerów armii Księstwa Warszawskiego ze swoją epicką i tragiczną historią.  Kirasjer 14 pułku podczas szarży (mal. Jan Chełmiński)           Był to jedyny w dziejach Polski pułk jazdy kirasjerskiej. Początek formowania przypadł na 1 września 1809 roku. Nosił pierwotnie 1 Pułk Broni Kirasjerów. 4 grudnia 1809 roku kirasjerzy przybyli do Warszawy i stacjonowali tam do wyprawy ma Rosję. Wzbudzali spore zainteresowanie wśród mieszkańców przywołując pamięć o dawnej husarii. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 610 żołnierzy. 12 maja 1812 roku pułk kirasjerów wyruszył na wojnę z Rosją. Podczas sławnej szarży na tak zwaną Wielką Redutę pod Borodino wraz z pułkiem kirasjerów saskich, kirasjerzy nacierali na czworobok piechoty. Wzięli do niewoli 300 jeńców i zdobyli armatę. W czasie odwrotu spod Moskwy kilkudziesięciu ocalałych kirasjerów eskortowało uratowane 24 armaty wojsk polskich. Wśród kawalerii pułk poniósł największe stra...