Przejdź do głównej zawartości

Nowe odkrycie w Pompejach

Zaprezentowano nowe odkrycie w Pompejach zniszczonych przez wulkan Wezuwiusz w 79 roku n.e. Imponująca sala bankietowa (triclinium) z eleganckimi czarnymi ścianami, ozdobiona motywami mitologicznymi inspirowanymi wojną trojańską, to jedno z pomieszczeń niedawno odkrytych podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w Pompejach – Parku Archeologicznym. Widzimy je dziś w całym swoim majestacie.  

        „Pompeje to prawdziwa skrzynia skarbów, która nie przestaje nas zaskakiwać i budzić zdumienie, ponieważ za każdym razem, gdy kopiemy, znajdujemy coś pięknego i znaczącego. Wierzymy w światowy unikat, jaki reprezentują Pompeje, dlatego w ustawie budżetowej sfinansowaliśmy nowe wykopaliska. Musimy poczynić postępy w ochronie tego ważnego miejsca” 

– deklaruje Minister Kultury Gennaro Sangiuliano.


        W dniu 24 sierpnia (choć wg nowszych badań mógł to być 24 października) 79 roku n.e. rzymskie Pompeje zostały zniszczone przez wulkan Wezuwiusz. Popiół wulkaniczny utrwalił budowle, przedmioty (zarówno dzieła sztuki jak freski, mozaiki, rzeźby, a także przedmioty codziennego użytku np. lampy, naczynia, narzędzia) oraz niektóre ciała ludzi i zwierząt, co daje wgląd w życie starożytnego rzymskiego miasta średniej wielkości. Ruiny Pompejów położone są ok. 20 km na południowy wschód od Neapolu. Erupcja z 79 roku zniszczyła również Herkulanum i Stabie. Ciała umierających mieszkańców Pompejów zostały pokryte przez popioły i lapille co w połączeniu z wodą zachowało zwłoki w sztywnej, twardej powłoce. Z czasem ciało uległo rozkładowi, pozostał sam szkielet z pustą powierzchnią po zwłokach. Giuseppe Fiorelli (XIX-wieczny włoski archeolog) opracował metodę wykonywania odlewów ciał, pozwalających po dziś dzień obejrzeć pozycje jakie przybierali mieszkańcy Pompejów w ostatnich chwilach życia. Gdy podczas wykopalisk napotykano część szkieletu do dziury pod ciśnieniem wlewano płynny gips. Dzięki tej metodzie możemy zobaczyć przerażające, a czasem wzruszające świadectwa historii.







Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej