Przejdź do głównej zawartości

Bill Rzeźnik

William Poole (1821-1855), znany jako Bill Rzeźnik, był przywódcą gangu w Nowym Jorku. Był również lokalnym przywódcą ruchu politycznego Know Nothing z połowy XIX wieku. Poole urodził się w hrabstwie Sussex w stanie New Jersey w rodzinie angielskiego pochodzenia. W 1832 roku jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku, aby otworzyć sklep mięsny na Washington Market na Manhattanie. Poole zdobył umiejętności w rzemiośle swojego ojca i ostatecznie przejął rodzinny sklep. William był jak na tamte czasy wysokim mężczyzną. Był znany ze swojego brutalnego stylu bokserskiego. Nie miał nic przeciwko odgryzaniu nosa, wyłupianiu gałek ocznych lub tłuczeniu człowieka „na galaretę”. Bill Rzeźnik był hazardzistą i alkoholikiem. Zamknął swoją firmę w latach pięćdziesiątych XIX wieku i otworzył bar z alkoholem, znany jako „Giełda Bankowa”. Wcześniej latach czterdziestych XIX wieku założył Washington Street Gang, który później przekształcił się w Bowery Boys. W tym okresie w Nowym Jorku problemem były pożary. Ochotnicze grupy straży pożarnej jak ta, w której działał Bill, odegrały ważną rolę w kontrolowaniu pożarów. Takie grupy strażackie były blisko powiązane z gangami ulicznymi. Wybuchały bójki o hydranty i często Chłopcy z Bowery nie mieli czasu na faktyczne ugaszenie pożaru. Inne kluczowe gangi włączone do Bowery Boys to Gwardia Amerykańska, Straż Atlantycka, Prawdziwi Błękitni Amerykanie i Zakon Gwiezdnej Gwardii. Gangi te składały się z białych protestantów anglosaskich. Wspólnym wątkiem było przekonanie, że kraj jest dość przeludniony, więc przybysze nie byli mile widziani. Gang Poole’a znajdował się w pobliżu dzielnicy Five Points, gdzie osiedliło się wielu niedawnych irlandzkich imigrantów katolickich. Five Points znajdowało się w obecnym Chinatown na Dolnym Manhattanie. W odpowiedzi na ataki Poole'a i jego zwolenników Irlandczycy utworzyli własne gangi uliczne. The Dead Rabbits byli irlandzkim gangiem i największym rywalem Bowery Boys. Większość ich walk toczyła się na otwartych przestrzeniach. Bill Rzeźnik zawarł wiele sojuszy z innymi gangami ulicznymi, które wspierały jego ideologię. William Poole nienawidził lokalnej politycznej Partii Demokratycznej - organizacji Tammany Hall, ponieważ przyjmowała ona imigrantów. Gangi uliczne powiązane z Tammany Hall chroniły także irlandzkich katolików przed Bowery Boys. Bill Rzeźnik i Bowery Boys byli de facto przedłużeniem Know Nothings, antykatolickiej partii politycznej. Poole został nominowany w kwietniu 1848 roku jako kandydat na radnego. Wypadł słabo w wyborach powszechnych, otrzymując zaledwie 199 głosów i zajmując ostatnie miejsce (wraz ze swoim kolegą z mandatu, z czterema innymi kandydatami). 

Portret Billa Poole'a z karty bokserskiej, ok. końca lat 80-tych XIX wieku 
Daniel Day-Lewis w filmie Martina Scorsese „Gangi Nowego Jorku” z 2002 roku

        Jako znany przywódca gangu i bokser, Bill Rzeźnik często brał udział w bójkach. Największy rywal Poole'a, Tammany Hall był irlandzkim imigrantem. Należał do Tammany Hall. Morrissey był także popularnym bokserem na gołe pięści i wyzwał Poole'a na pojedynek. W 1854 roku zorganizowano walkę pomiędzy Morrisseyem i Poole'em, którą Bill wygrał. Morrissey zaplanował zemstę. 25 lutego 1855 roku niedawno zwolniony policjant nowojorskiej policji Lewis Baker i Jim Turner, rzekomo z polecenia Morrisseya, postrzelili Poole'a w nogę i klatkę piersiową w Stanwix Hall, barze na Broadwayu. Kilka dni po strzelaninie, 8 marca 1855 roku, Poole zmarł w wieku 33 lat. Jeden z lokalnych dziennikarzy doniósł, że ostatnie słowa Poole'a brzmiały: „Żegnajcie, chłopcy, umieram jako prawdziwy Amerykanin”. Morrissey otworzył kilka irlandzkich pubów i zgromadził fortunę w wysokości 1,5 miliona dolarów. Później przez dwie kadencje był senatorem stanu Nowy Jork i przez kolejne dwie kadencje zasiadał w Izbie Reprezentantów. Zmarł w 1878 roku i został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w rodzinnym mieście Troy w stanie Nowy Jork. Daniel Day-Lewis zagrał mocno podkoloryzowaną wersję Billa Rzeźnika (przemianowanego na Williama Cuttinga) w filmie Martina Scorsese „Gangi Nowego Jorku”. Uwaga spoiler! Poole zmarł przed wojną secesyjną, a fikcyjna postać nadal przewodzi swojemu ulicznemu gangowi w 1862 roku. Wyjawia bohaterowi granemu przez Leonarda DiCaprio, że ma 47 lat, co oznacza iż urodził się w 1815 roku, w przeciwieństwie do prawdziwego Billa Rzeźnika, urodzonego w 1821 roku. Pod koniec filmu postać ginie w epickiej bitwie ulicznej.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w