Przejdź do głównej zawartości

Bill Rzeźnik

William Poole (1821-1855), znany jako Bill Rzeźnik, był przywódcą gangu w Nowym Jorku. Był również lokalnym przywódcą ruchu politycznego Know Nothing z połowy XIX wieku. Poole urodził się w hrabstwie Sussex w stanie New Jersey w rodzinie angielskiego pochodzenia. W 1832 roku jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku, aby otworzyć sklep mięsny na Washington Market na Manhattanie. Poole zdobył umiejętności w rzemiośle swojego ojca i ostatecznie przejął rodzinny sklep. William był jak na tamte czasy wysokim mężczyzną. Był znany ze swojego brutalnego stylu bokserskiego. Nie miał nic przeciwko odgryzaniu nosa, wyłupianiu gałek ocznych lub tłuczeniu człowieka „na galaretę”. Bill Rzeźnik był hazardzistą i alkoholikiem. Zamknął swoją firmę w latach pięćdziesiątych XIX wieku i otworzył bar z alkoholem, znany jako „Giełda Bankowa”. Wcześniej latach czterdziestych XIX wieku założył Washington Street Gang, który później przekształcił się w Bowery Boys. W tym okresie w Nowym Jorku problemem były pożary. Ochotnicze grupy straży pożarnej jak ta, w której działał Bill, odegrały ważną rolę w kontrolowaniu pożarów. Takie grupy strażackie były blisko powiązane z gangami ulicznymi. Wybuchały bójki o hydranty i często Chłopcy z Bowery nie mieli czasu na faktyczne ugaszenie pożaru. Inne kluczowe gangi włączone do Bowery Boys to Gwardia Amerykańska, Straż Atlantycka, Prawdziwi Błękitni Amerykanie i Zakon Gwiezdnej Gwardii. Gangi te składały się z białych protestantów anglosaskich. Wspólnym wątkiem było przekonanie, że kraj jest dość przeludniony, więc przybysze nie byli mile widziani. Gang Poole’a znajdował się w pobliżu dzielnicy Five Points, gdzie osiedliło się wielu niedawnych irlandzkich imigrantów katolickich. Five Points znajdowało się w obecnym Chinatown na Dolnym Manhattanie. W odpowiedzi na ataki Poole'a i jego zwolenników Irlandczycy utworzyli własne gangi uliczne. The Dead Rabbits byli irlandzkim gangiem i największym rywalem Bowery Boys. Większość ich walk toczyła się na otwartych przestrzeniach. Bill Rzeźnik zawarł wiele sojuszy z innymi gangami ulicznymi, które wspierały jego ideologię. William Poole nienawidził lokalnej politycznej Partii Demokratycznej - organizacji Tammany Hall, ponieważ przyjmowała ona imigrantów. Gangi uliczne powiązane z Tammany Hall chroniły także irlandzkich katolików przed Bowery Boys. Bill Rzeźnik i Bowery Boys byli de facto przedłużeniem Know Nothings, antykatolickiej partii politycznej. Poole został nominowany w kwietniu 1848 roku jako kandydat na radnego. Wypadł słabo w wyborach powszechnych, otrzymując zaledwie 199 głosów i zajmując ostatnie miejsce (wraz ze swoim kolegą z mandatu, z czterema innymi kandydatami). 

Portret Billa Poole'a z karty bokserskiej, ok. końca lat 80-tych XIX wieku 
Daniel Day-Lewis w filmie Martina Scorsese „Gangi Nowego Jorku” z 2002 roku

        Jako znany przywódca gangu i bokser, Bill Rzeźnik często brał udział w bójkach. Największy rywal Poole'a, Tammany Hall był irlandzkim imigrantem. Należał do Tammany Hall. Morrissey był także popularnym bokserem na gołe pięści i wyzwał Poole'a na pojedynek. W 1854 roku zorganizowano walkę pomiędzy Morrisseyem i Poole'em, którą Bill wygrał. Morrissey zaplanował zemstę. 25 lutego 1855 roku niedawno zwolniony policjant nowojorskiej policji Lewis Baker i Jim Turner, rzekomo z polecenia Morrisseya, postrzelili Poole'a w nogę i klatkę piersiową w Stanwix Hall, barze na Broadwayu. Kilka dni po strzelaninie, 8 marca 1855 roku, Poole zmarł w wieku 33 lat. Jeden z lokalnych dziennikarzy doniósł, że ostatnie słowa Poole'a brzmiały: „Żegnajcie, chłopcy, umieram jako prawdziwy Amerykanin”. Morrissey otworzył kilka irlandzkich pubów i zgromadził fortunę w wysokości 1,5 miliona dolarów. Później przez dwie kadencje był senatorem stanu Nowy Jork i przez kolejne dwie kadencje zasiadał w Izbie Reprezentantów. Zmarł w 1878 roku i został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w rodzinnym mieście Troy w stanie Nowy Jork. Daniel Day-Lewis zagrał mocno podkoloryzowaną wersję Billa Rzeźnika (przemianowanego na Williama Cuttinga) w filmie Martina Scorsese „Gangi Nowego Jorku”. Uwaga spoiler! Poole zmarł przed wojną secesyjną, a fikcyjna postać nadal przewodzi swojemu ulicznemu gangowi w 1862 roku. Wyjawia bohaterowi granemu przez Leonarda DiCaprio, że ma 47 lat, co oznacza iż urodził się w 1815 roku, w przeciwieństwie do prawdziwego Billa Rzeźnika, urodzonego w 1821 roku. Pod koniec filmu postać ginie w epickiej bitwie ulicznej.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Walka gladiatorów secutora i retiariusa w Pompejach

Większość znanych nam współcześnie hełmów i innego uzbrojenia gladiatorskiego zawdzięczamy Pompejom. Erupcja Wezuwiusza zakonserwowała miasto wraz z niemal nienaruszonymi, niezwykłymi artefaktami na wieki. Widoczne na ilustracji typy gladiatorów to: 1. Retiarius (sieciarz) – walczył trójzębem, sztyletem oraz siecią, bez hełmu. Jedyną ochroną retiariusa była wykonana z brązu osłona lewego barku o nazwie galerus za którą w razie potrzeby mógł osłonić swoją głowę i manica osłaniająca ramię wykonana z metalowych lub skórzanych pasów, czasami z naszytych na skórę łusek. 2. Secutor - gladiator walczący najczęściej z retiariusem. Był uzbrojony w miecz gladius i drewnianą tarczę przypominającą tarcze legionisty rzymskiego. Jego uzbrojenie ochronne składało się z osłony ramienia trzymającego miecz, zamkniętego hełmu bez wystających elementów (aby sieciarzowi trudniej było zarzucić na przeciwnika sieć) i nagolenicy. Walka gladiatorów secutora i retiariusa w Pompejach (rys. Peter Connolly) Zapewn...

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...

14 Pułk Kirasjerów armii Księstwa Warszawskiego

Na Święto Niepodległości 14 Pułk Kirasjerów armii Księstwa Warszawskiego ze swoją epicką i tragiczną historią.  Kirasjer 14 pułku podczas szarży (mal. Jan Chełmiński)           Był to jedyny w dziejach Polski pułk jazdy kirasjerskiej. Początek formowania przypadł na 1 września 1809 roku. Nosił pierwotnie 1 Pułk Broni Kirasjerów. 4 grudnia 1809 roku kirasjerzy przybyli do Warszawy i stacjonowali tam do wyprawy ma Rosję. Wzbudzali spore zainteresowanie wśród mieszkańców przywołując pamięć o dawnej husarii. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 610 żołnierzy. 12 maja 1812 roku pułk kirasjerów wyruszył na wojnę z Rosją. Podczas sławnej szarży na tak zwaną Wielką Redutę pod Borodino wraz z pułkiem kirasjerów saskich, kirasjerzy nacierali na czworobok piechoty. Wzięli do niewoli 300 jeńców i zdobyli armatę. W czasie odwrotu spod Moskwy kilkudziesięciu ocalałych kirasjerów eskortowało uratowane 24 armaty wojsk polskich. Wśród kawalerii pułk poniósł największe stra...