Przejdź do głównej zawartości

Wacław III Adam

Dzisiaj kolejny post z tematyki ostatnich Piastów. Przyszła kolej na Wacława III Adama (1524-1579), księcia cieszyńskiego. Wacław był pogrobowym synem księcia Wacława II oraz Anny Hohenzollern (córki Fryderyka Starszego, margrabiego brandenburskiego na Ansbach). Wacław III mając 4 lata formalnie objął tron. Z woli dziadka Kazimierza II cieszyńskiego, Wacław przeszedł pod opiekę regencji, którą objęła matka Anna do jej śmierci w 1539 roku, i Jan z Pernsteinu (zwany Bogatym), hetman ziemski Moraw. W owym czasie Wacław spędzał dużo czasu na dworze cesarskim w Wiedniu, gdzie przyjmował nauki. Został wykształcony także w naukach medycznych. Pod rządami Wacława III Adama księstwo cieszyńskie przeżywało okres stabilizacji. Cieszyn przeżywał rozwój gospodarczy. Jednym z ważniejszych wydarzeń podczas panowania księcia była reformacja. Kościoły i klasztory katolickie zostały zmienione wtedy na kościoły luterańskie lub zniszczone. Sporo ludności księstwa cieszyńskiego została protestantami. Wacław zagarnął majątki dominikanów i franciszkanów, a w 1560 roku wypędził benedyktynów. Mimo tego dziś uważa się, że reformacja nie odniosła tak dużego sukcesu, jak podawano w starszej literaturze. Część przejętego majątku kościelnego Wacław III Adam przekazał na rzecz szpitala miejskiego w Cieszynie, w którym leczono także najuboższych poddanych. Sam książę miał zajmować się pielęgnacją pacjentów. Zyskał przy tym podziw podczas epidemii morowego powietrza w 1570 roku. Morowe powietrze było określeniem używanym w celu wyjaśnienia rozprzestrzeniania się rozmaitych epidemii takich jak: dżumy, cholery, tyfusu, czarnej ospy itp. 

Wacław III Adam

        W 1573 roku Wacław III Adam wydał tzw. ustawę krajową będącą zbiorem regulacji prawnych księstwa cieszyńskiego. Pomimo przyjęcia luteranizmu Wacław był wierny tronowi cesarskiemu w Wiedniu. W 1573 roku kazał wybudować w okolicach Przełęczy Jabłonkowskiej kilka szańców obronnych w obawie zagrożenia ze strony Imperium Osmańskiego. Co ciekawe książę kandydował do objęcia tronu króla polskiego po wygaśnięciu dynastii Jagiellonów podczas pierwszej wolnej elekcji z takimi kandydatami jak Jan III Waza - król Szwecji, Iwan IV Groźny - car Rosji czy Ernest Habsburg - arcyksiążę austriacki. Wybrany jednak został Henryk Walezy - książę Orleanu, późniejszy król Francji. Rozrzutność najstarszego syna Wacława III Adama, Fryderyka Kazimierza, którego w 1560 roku uczynił udzielnym władcą we Frysztacie i Skoczowie, a 1565 roku dodatkowo w Bielsku doprowadziła do dużego zadłużenia. Gdy młody książę niespodziewanie w 1571 zmarł, Wacław zmuszony był sprzedać wiele dóbr książęcych w ręce prywatne. W ten sposób Wacław III utracił Bielska, Frydka-Mistka i Frysztatu. Książę po raz pierwszy ożenił się z córką opiekuna, Marią z Pernsteinu. Mieli syna, Fryderyka Kazimierza (zmarł w 1571 roku), oraz 2 córki Annę i Zofię (zmarłe w dzieciństwie). Po śmierci żony w 1566 roku, w roku następnym Wacław III ożenił się z Sydonią Katarzyną (córką księcia sasko-lauenburskiego Franciszka I). Mieli 3 synów (Chrystiana Augusta i Jana Albrechta zmarłych w dzieciństwie, oraz Adama Wacława - następcę tronu) i 3 córki (Marię Sydonię wydaną za Fryderyka IV Legnickiego, Annę Sybillę kandydatkę na żonę wojewody siedmiogrodzkiego Zygmunta Batorego i być może trzecią, nieznaną z imienia). Wacław III Adam zmarł 4 listopada 1579 roku dostając udaru mózgu. Został pochowany w byłym kościele dominikańskim w Cieszynie. Kolejnym władcą księstwa cieszyńskiego został 5-letni Adam Wacław (1574-1617), który rządził samodzielnie od 1595 roku.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dama z Elche

Kilka dni temu była rocznica odkrycia jednego z najbardziej znanych dzieł antycznej sztuki iberyjskiej tzw. Damy z Elche. "La Dama de Elche" jest starożytną rzeźbą iberyjską. Przedstawia popiersie pięknej młodej i bogatej kobiety. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych osiągnięć sztuki iberyjskiej. Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Zachowały się resztki po malowaniu. Była pomalowana w następujących kolorach - czerwień, biel i błękit.            Popiersie przedstawia młodą kobietę z delikatnymi rysami twarzy, przymkniętymi oczami i pomalowanymi na czerwono ustami. Kobietę zdobi wyrafinowana biżuteria i nietypowe nakrycie głowy. Została odkryta całkowicie przypadkowo 4 sierpnia 1897 roku w miejscowości Elche (południowo-wschodnia Hiszpania). Została znaleziona między skałami, gdzie najprawdopodobniej została ukryta. Po odkryciu została zakupiona przez fran...

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...

Ostatni król perski z dynastii Achemenidów - Dariusz III

Dariusz rządził jako Szachinszach ("Król Królów") w latach 336–330 p.n.e. Wywodził się z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata, syn Arsamesa i Sysygambis. Początkowo był nadzorcą perskiego systemu pocztowego. W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa (wpływowego eunucha na dworze Achemenidów, który był odpowiedzialny za otrucie dwóch wcześniejszych perskich królów Artakserksesa III oraz Arsesa). Po objęciu rządów Dariusz nakazał wypicie trucizny Bagoasowi. Stłumił rebelię w Egipcie, przyjmując tytulaturę faraońską. Nie jest wykluczony udział Dariusza III w zamordowaniu Filipa II Macedońskiego (ojca Aleksandra III Wielkiego). Pokonał pretendenta, który rościł sobie prawa do władzy w Babilonie. Błędem Dariusza było zlekceważenie informacji wyprawie Macedończyków przeciwko Persji. Nie zdążył się przygotować do obrony imperium.  Dariusz III (rys. Joan Francesc Oliveras)           Aleksan...