Takie małe przekrojowe zestawienie na zakończenie poprzedniego roku. Ten rok zacząłem od Termopil 480 p.n.e.
Od lewej stoją:
1. Galijski wojownik trzymający carnyx
Ten wojownik w hełmie galijskim typu Agen trzyma carnyx – trąbę bojową używaną przez Galów. Były one skonstruowane z długiej rury, przy czym centralna część była długa i pionowa, zakończona ustnikiem na dole, na górze zaś dzwon w formie głowy mitycznego potwora lub drapieżnego zwierzęcia, z którego pyska wydobywały się złowieszcze dźwięki, przerażające wroga.
2. Rzymski legionista
Na jego uzbrojenie zaczepne składały się: miecz (gladius), sztylet (pugio) i oszczep (pilum). Jego uzbrojenie ochronne stanowiły: tarcza (scutum), hełm (cassis, galea) oraz kolczuga (lorica hamata). Za czasów Cezara żołnierz posiadał prawdopodobnie dwa jednakowe pila. Dużą owalną tarczę trzymano w lewej ręce. Używano kilku typów hełmów, najbardziej popularny był ten widoczny na ilustracji – typu Montefortino.
3. Katafrakta Seleukidów
Katafrakci byli najcięższym typem kawalerii w czasach starożytnych m.in. w wojskach Sarmatów, Partów, Seleukidów, Sasanidów, Rzymian. Używani byli także w średniowieczu m.in. Cesarstwie Wschodniorzymskim. Hellenistyczni katafrakci nosili kirysy z brązu imitujące muskulaturę, osłony rąk złożone z segmentów z brązu (nazywane przez Rzymian - ,,manica''), hełm typu trackiego lub attyckiego z brodatą maską jeźdźca. Opancerzane były również konie (zwłaszcza głowa i korpus). Zazwyczaj byli uzbrojeni w długą na 4-4,5 m włócznię (po grecku - ,,xyston'') oraz miecz (zazwyczaj zakrzywiony, jednosieczny ,,kopis'' lub "machaira" oraz prosty, obusieczny ,,xiphos'').
4. Książę Bolesław I Chrobry
Bolesław I Chrobry w czasie wyprawy do Marchii Miśnieńskiej w 1003 roku miał 36 lat. Był władcą Polski z dynastii Piastów w latach 992–1025 i pierwszym koronowanym królem Polski (w 1025 roku, tuż przed śmiercią). Podczas zjazdu gnieźnieńskiego Otton III podarował Chrobremu kopię włóczni św. Maurycego – widoczną na ilustracji. Ta broń ceremonialna była symbolem władzy cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Według legendy miała należeć do św. Maurycego, który żył w III wieku. Zgodnie z tradycją w grocie włóczni znajduje się gwóźdź z krzyża, na którym zginął Jezus Chrystus. Pierwsza historyczna wzmianka o tej włóczni pochodzi z VI wieku.
5. Piastowski drużynnik
Pancerny piastowski z X wieku jest uzbrojony w miecz, włócznię, tarczę, kolczugę i żelazny hełm z nosalem. W powszechnym użyciu był również miecz, stosowany zarówno przez jazdę, jak i piechotę. Była to broń typowo obosieczna, składająca się z prostej głowni i symetrycznej rękojeści. Głownie do polskich mieczy stanowiły przedmiot importu z zachodu Europy oraz Skandynawii, gdzie znajdowały się słynne warsztaty płatnerskie. Miecze noszono w pochwach.
6. Rycerz saski
Rycerz saski z początku X wieku jest uzbrojony w miecz, włócznię (niewidoczną, gdyż sięgnął po miecz), tarczę, kolczugę i żelazny hełm z nosalem. Armii saska atakowała plemię Dalemińców. Do wyposażenia jeździeckiego w omawianym okresie należały rząd koński i ostrogi. Ostrogi przytwierdzano do obuwia. Na ilustrajach ostróg nie widać gdyż woje stoją pieszo. Produkowano je w kraju. Rodzimi rzemieślnicy nadawali im różne kształty, stąd też zachowało się do dziś wiele ich odmian.
7. Kopijnik koronny w pełnej zbroi płytowej
Broń kopijnika z połowy XVI wieku stanowi kopia i miecz. Warto zwrócić uwagę także na wspaniałą zbroję końską. W XVI wieku przybierała różne formy. Warto zestawić tę zbroję ze zbroją maksymiliańską z początku XVI wieku (charakteryzującą się żłobkowaną powierzchnią płyt).
8. Halabardnik koronny
Halabardnik koronny z połowy z 1562 roku stoi w hełmie typu morion, który ewoluował ze średniowiecznego kapalina. Jego broń stanowi halabarda i miecz. Warto zwrócić uwagę na dobrze chroniącą go półzbroję.
9. Oficer wojsk koronnych
Oficer (wyższy) wojsk koronnych z 1675 roku ma pistolet i szpadę. W oczy rzuca się błyszczący metalowy kirys składający się z napierśnika (części przedniej) i naplecznika (części tylnej). Pod kirysem tego dżentelmena widzimy czerwony szustokor z niebieskimi wyłogami (stał się modny mniej więcej od lat 60-tych XVII stulecia). Na nogach oficer ma duże, skórzane buty kawaleryjskie z ostrogami.
10-11 Francuski fizylier w mundurze wielkim, 1804-1807 i rosyjski muszkieter pułku rostowskiego, 1806.
12. Piechur Armii Czerwonej
Piechur Armii Czerwonej z 1943 roku w hełmie SSz-40, bluzie gimnastiorce, na nogach spodnie szarawary, owijacze i trzewiki. Zrolowana pałatka przewieszona przez pierś, przy pasie ładownica na magazynek bębnowy. Uzbrojony w pistolet maszynowy PPSz wz. 41.
Komentarze
Prześlij komentarz