Obchodzimy 193. rocznicę wybuchu powstania listopadowego, wojny polsko-rosyjskiej 1830–1831, polskiego powstania narodowego przeciwko Imperium Rosyjskiemu. Powstanie wybuchło w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku, a zakończyło się 21 października 1831 roku. Kosynierzy znani są głównie z okresu insurekcji kościuszkowskiej 1794 roku. Oddziały kosynierów wzięły także udział w powstaniu listopadowym, jako część oddziałów powstańczych. Ochotnicze oddziały kosynierów formowane były przez różnych dowódców powstańczych. Kapitan Wojska Polskiego - Emilia Plater stanęła na czele oddziału partyzanckiego liczącego 280 strzelców, 60 kawalerzystów oraz kilkuset kosynierów.
Część formacji kosynierskich miało charakter oddziałów partyzanckich, a inne wcielono do regularnych wojsk polskich jak np. kosynierskie pododdziały 9. Pułku Piechoty Liniowej z ilustracji. Proces powstawania oddziałów kosynierskich rozpoczął się od rozbudowy wszystkich przedpowstaniowych pułków piechoty liniowej. Powiększano je o trzecie i czwarte bataliony. Oznaczało to wprowadzanie pododdziałów kosynierskich (od końca grudnia 1830 roku). Oddziały kosynierskie były w tym okresie formacjami bardzo licznymi. Ze wspomnień gen. Henryka Dembińskiego wynikają interesujące fakty np. nowoutworzony 4. Batalion 3. Pułku Strzelców Pieszych 3. Brygady gen. Piotra Szembeka (w 1. Dywizji) w ponad 2/3 uzbrojony był w kosy. Według relacji Henryka Dembińskiego jedno tylko województwo krakowskie w ciągu tygodnia wystawiło aż 60 000 kosynierów.
Komentarze
Prześlij komentarz