Przejdź do głównej zawartości

Król Rzymu Serwiusz Tuliusz i jego córka Tullia

Okres Rzymu królewskiego, uważany za półlegendarny jest rzadko poruszany w polskiej literaturze, a tym bardziej w sieci. Serwiusz Tuliusz (Servius Tullius) był szóstym królem Rzymu, panującym w latach 578-534 p.n.e. Według Liwiusza dokonał podziału społeczeństwa według posiadanego przez nich majątku, co oznaczało także odejście od systemu rodowego. Zmodyfikował okręgi wyborcze. Każda klasa majątkowa otrzymała odpowiedni okrąg (centuria), który miał jeden głos. Nowy system głosowania miał także wpływ na wojsko. Każdy okrąg (centuria) wystawiał 100 żołnierzy. Za swojego panowania zarządził pierwszy spis ludności, który miał wynieść 80.000 obywateli. Włączył do terytorium Rzymu wzgórza Eskwilin, Kwirynał i Wiminał. Tullia była młodszą córką szóstego króla Rzymu, Serwiusza Tuliusza. Poślubiła Lucjusza Tarkwiniusza o pochodzeniu etruskim. Wraz z mężem zaaranżowała obalenie i zamordowanie ojca, zapewniając tron ​​mężowi. Zachęciła Tarkwiniusza do ubiegania się o tron. Ten zaczął zabiegać o poparcie patrycjuszy, zwłaszcza rodzin, które otrzymały stopień senatorski. Dawał im prezenty i szkalował Serwiusza Tuliusza w ich towarzystwie. Po uzyskaniu poparcia dużej liczby senatorów, Tarkwiniusz udał się do senatu z uzbrojoną strażą i zasiadł na tronie. Kiedy Serwiusz Tuliusz zaprotestował, został zamordowany na ulicy przez nasłanych zbójców, najwyraźniej za sugestią Tulii. Ta następnie przyjechała swoim wozem do senatu, gdzie okrzyknęła męża królem. 

Tullia przejeżdża po ciele ojca, króla Rzymu Serwiusza Tuliusza, 
534 p.n.e. (rys. Peter Connolly)

        Tarkwiniusz kazał jej wrócić do domu, z dala od zgiełku. W drodze powrotnej napotkała zwłoki ojca i w szale przejechała po nich. Odtąd ulica ta została nazwana „Vicus Sceleratus” (ulica hańby lub niegodziwości). Liwiusz stwierdza, że ​​bogowie byli rozgniewani tą zbrodnią i ustalili, że rządy Tarkwiniusza źle się skończą. Tulia została przeklęta. Jej mąż, Tarkwiniusz Pyszny został ostatnim, siódmym królem Rzymu. Był władcą despotycznym. Został wypędzony z Rzymu, a monarchia obalona w 509 roku p.n.e. Tarkwiniusz zmarł na wygnaniu w Kume w Kampanii w 496 roku p.n.e. Jego rządom i obaleniu poświęcę osobny post, jeśli będzie zainteresowanie. Wraz z wypędzeniem Tarkwiniusza Pysznego, Rzym zaczął nowy etap w swoich dziejach. Stał się republiką, która przetrwa kilka stuleci. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Walka gladiatorów secutora i retiariusa w Pompejach

Większość znanych nam współcześnie hełmów i innego uzbrojenia gladiatorskiego zawdzięczamy Pompejom. Erupcja Wezuwiusza zakonserwowała miasto wraz z niemal nienaruszonymi, niezwykłymi artefaktami na wieki. Widoczne na ilustracji typy gladiatorów to: 1. Retiarius (sieciarz) – walczył trójzębem, sztyletem oraz siecią, bez hełmu. Jedyną ochroną retiariusa była wykonana z brązu osłona lewego barku o nazwie galerus za którą w razie potrzeby mógł osłonić swoją głowę i manica osłaniająca ramię wykonana z metalowych lub skórzanych pasów, czasami z naszytych na skórę łusek. 2. Secutor - gladiator walczący najczęściej z retiariusem. Był uzbrojony w miecz gladius i drewnianą tarczę przypominającą tarcze legionisty rzymskiego. Jego uzbrojenie ochronne składało się z osłony ramienia trzymającego miecz, zamkniętego hełmu bez wystających elementów (aby sieciarzowi trudniej było zarzucić na przeciwnika sieć) i nagolenicy. Walka gladiatorów secutora i retiariusa w Pompejach (rys. Peter Connolly) Zapewn...

Leonidas I - król Sparty

Dzisiejszy wpis przedstawi Leonidasa I, króla Sparty. Leonidas I jest prawdopodobnie najbardziej utrwalonym w popkulturze greckim władcą okresu klasycznego. Od 490 roku p.n.e. rządził Spartą. Jego żoną była Gorgo - córka jego przybranego brata Kleomenesa I. Z tego małżeństwa urodził się syn Plejstarchos.  Na zdjęciu Javiera Tamargo Santistebana rekonstruktor Marco Cecini,  znany pod profilem Marco Aurelio Valerio Massenzio           Leonidas zasłynął podczas wojen grecko-perskich, dowodzeniu obroną przesmyku w Termopilach w 480 roku p.n.e. Władca Sparty stał na czele hoplitów składających się z 300 rodaków i kilku tysięcy żołnierzy z innych greckich miast-państw (polis). Nie do końca wyglądało to tak, że było tam wyłącznie 300 Spartan po stronie greckiej. Według Herodota siły Greków składały się z 300 hoplitów spartańskich i 1000 towarzyszących im periojków, 500 hoplitów z Mantinei, 500 z Tegei, 120 z Orchomenos w Arkadii, 1000 innych Arkadyjczykó...

14 Pułk Kirasjerów armii Księstwa Warszawskiego

Na Święto Niepodległości 14 Pułk Kirasjerów armii Księstwa Warszawskiego ze swoją epicką i tragiczną historią.  Kirasjer 14 pułku podczas szarży (mal. Jan Chełmiński)           Był to jedyny w dziejach Polski pułk jazdy kirasjerskiej. Początek formowania przypadł na 1 września 1809 roku. Nosił pierwotnie 1 Pułk Broni Kirasjerów. 4 grudnia 1809 roku kirasjerzy przybyli do Warszawy i stacjonowali tam do wyprawy ma Rosję. Wzbudzali spore zainteresowanie wśród mieszkańców przywołując pamięć o dawnej husarii. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 610 żołnierzy. 12 maja 1812 roku pułk kirasjerów wyruszył na wojnę z Rosją. Podczas sławnej szarży na tak zwaną Wielką Redutę pod Borodino wraz z pułkiem kirasjerów saskich, kirasjerzy nacierali na czworobok piechoty. Wzięli do niewoli 300 jeńców i zdobyli armatę. W czasie odwrotu spod Moskwy kilkudziesięciu ocalałych kirasjerów eskortowało uratowane 24 armaty wojsk polskich. Wśród kawalerii pułk poniósł największe stra...