Przejdź do głównej zawartości

Montezuma II Xocoyotzin

Za panowania Montezumy imperium Azteków osiągnęło rozkwit. Nie prowadzono już wojen zdobywczych lecz umacniano państwo. Przybycie Hiszpanów pod wodzą Hernana Cortésa w przepowiedzianym i oczekiwanym czasie sprawiło, że Montezuma traktował go jako boga. Po spotkaniu jednak zdał sobie sprawę, że Cortés nie jest bogiem. Jednak nie przeciwstawił się mu. Montezuma nie dołączył do walk przeciwko Hiszpanom w stolicy Tenochtitlán. Przypłacił to życiem. Poddani oburzeni współpracą władcy z Hiszpanami obrzucili go kamieniami oraz strzałami. Montezuma odniósł poważne rany i zmarł.

 Montezuma II Xocoyotzin (rys. Severino Baraldi)

        Pewnie wielu z Was patrząc na rysunek pomyślało - dlaczego nie wrzuciłem czegoś bardziej wiarygodnego? Dlaczego wrzuciłem Montezumę z brodą jak u ówczesnych Hiszpanów? Dlaczego nie jest gładko ogolony i nie ma długich włosów? Otóż po małym wstępie kim był Montezuma chciałem się skupić właśnie na jego wyglądzie. Montezuma najprawdopodobniej nosił krótkie włosy i brodę z wąsami, równomiernie, idealnie przystrzyżoną. Trzy hiszpańskie dokumenty: "Prawdziwa historia podboju Nowej Hiszpanii" Bernala Díaza del Castillo, naocznego uczestnika wyprawy Cortesa (jednego z najlepszych źródeł dotyczących podbojów Meksyku przez Hernana Cortesa), Kodeks Mendozy, Kodeks Ramirez oraz Kodeks Florencki (dokumenty hiszpańskie opisujące życie Azteków) opisują i ilustrują Montezumę, jako mężczyznę z brodą co wśród Azteków było rzadkością. 

lustracja z Kodeksu Ramirez z końca XVI wieku ukazująca wygląd Montezumy

        Sam opis Diaza przedstawia go tak (moje tłumaczenie): "Wielki Montezuma miał około czterdziestu lat, był wysokiego wzrostu, proporcjonalny, szczupły i niezbyt ciemny, choć cery indiańskiej. Nie nosił długich włosów, tylko przycięte tuż nad uszami, miał krótką czarną brodę, dobrze wyprofilowaną i cienką. Jego twarz była raczej podłużna i radosna, miał piękne oczy, a swoim wyglądem i mimiką mógł wyrażać życzliwość lub w razie potrzeby poważne opanowanie. Był bardzo schludny, czysty i kąpał się każdego popołudnia."

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w