Przejdź do głównej zawartości

Sycylijski byk z brązu

Według tradycji, władcy sycylijskiego miasta Akragas (Agrigento) Falarisowi (ok. 570-554 p.n.e.), jako pierwszemu, przypisuje się torturowanie ludzi za pomocą byka z brązu, jednego z najstarszych narzędzi kaźni. Skonstruowany przez rzeźbiarza Perillusa byk miał pełnić rolę instrumentu muzycznego ze świątyni. Konstruktor jednak miał namówić Falarisa do wykorzystania go jako narzędzia kaźni. Przez górny otwór mieli być wsadzani do byka skazańcy. Pod bykiem rozpalano ogień. W głowie byka został umieszczony modulator dźwięku. Krzyk ofiary miał brzmieć przeraźliwie i przypominać ryk byka. Zniesmaczony Falaris kazał Perillusowi do środka wejść by zademonstrować działanie byka. Wtedy kazał byka podpalić. Można zatem rzecz, że konstruktor machiny tortur stał się jej pierwszą ofiarą. Zanim zdążył się spalić miał być wyciągnięty, a następnie strącony ze skały. 

Byk z brązu, zwany także bykiem Falarisa, sycylijskim, spiżowym

        Spiżowy byk miał zostać zatopiony po obaleniu Falarisa w 554 roku p.n.e. Nie wiadomo czy istnienie tej machiny to jedynie legenda. Nie znaleziono żadnych śladów archeologicznych potwierdzających istnienie byka sycylijskiego. Widać jednak, że jest duża tradycja w przekazach co sugerować może istnienie byka. Wspominał o nim Pindar w V wieku p.n.e., a na własne oczy widzieć miał go Polibiusz, gdy Scypion po zdobyciu Kartaginy zdobył również owego byka (by następnie zwrócić go Akragantyjczykom). Na przełomie III i II w. p.n.e. pisał o nim Timajos, do którego odnosił się Diodor Sycylijski.

Falaris rozkazuje wrzucić Perillusa do byka z brązu 
(Pierre Woeiriot, miedzioryt sprzed 1562)

        Sam Diodor Sycylijski niewiele mówił o byku. Fragmenty w tłumaczeniu Sylwestra Dworackiego i Anny Pawlaczyk:

IX.18: Rzeźbiarz Perilaos wyrzeźbił byka z brązu dla tyrana Falarisa, którego ten miał używać do karania swoich rodaków, i jako pierwszy przekonał się o straszliwej mocy tej kary. Bo ci, którzy przeciwko innym knują coś złego, na ogół wpadają we własne sidła.

(Const. Exc. 4, p. 286)

IX.19: Tenże Falaris spalił w brązowym byku Perilaosa, znanego w Attyce rzeźbiarza w brązie. Sporządził on z brązu mechanizm na kształt mechanicznego byka, wstawiając małe dźwięczące rurki w nozdrza i robiąc odpowiedni otwór w boku byka, i takiego byka sprezentował Falarisowi. Falaris powitał człowieka darami, a mechaniczne zwierzę nakazuje poświęcić bogom. Następnie nasz brązownik otwiera bok byka, nikczemne i podstępne urządzenie, i mówi w nieludzki sposób: „Jeśli kogoś chcesz, Falarisie, ukarać z ludzi, zamknij go w byku i podłuż ogień; będzie się zdawało, że byk ryczy jego jękami, a ty będziesz miał z jęków tych przyjemność, gdy się będą wydobywać przez nozdrza byka”. Usłyszawszy to, Falaris, który uczuł wstręt do niego: „Dalej”, mówi, „Perilaosie, ty pierwszy mi pokaż i naśladuj tych, co dmą w aulosy, zademonstruj mi swą sztukę”. A kiedy tamten, by pokazać, jak działa to urządzenie, wcisnął się do środka, by naśladować jakby dźwięki fletu, Falaris zamyka byka i roznieca ogień. Lecz aby ten umierając, nie zanieczyścił dzieła z brązu, zrzucił go ze skał, wyciągnąwszy go na wpół martwego z byka. Tę opowieść o byku przytacza też Lukian z Syrii, Diodor, Pindar, i wielu innych.

(Tzetzes, Hist. I 646-668)

Przypalanie Perillusa w byku z brązu (majolika z okresu 1550–1570)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w