Przejdź do głównej zawartości

Włoscy spadochroniarze, 1938-1941

Włoscy spadochroniarze, 1938-1941 (rys. Johnny Shumate)

Od lewej stoją:

1. Appuntato, 1° Reggimento Carabinieri Paracadutisti "Tuscania", Tarkwinia, 1941.

Starszy szeregowy pokazany jest na treningu w szkole spadochronowej. Odznaka Carabinieri jest wytłoczona na czarno na nowym stalowym hełmie M41. Ma na sobie kombinezon M41 z zamkiem błyskawicznym, ochraniacze kolan i buty na gumowej podeszwie. 

2. Libijski muntaz, 1º Reggimento paracadutisti "Fanti dell'aria", 1939.

Muntaz był stopniem wojskowym włoskich wojsk kolonialnych, równoważnym stopniowi kaprala we włoskiej Armii Królewskiej. Ten libijski żołnierz ma dziesięcioletni staż służby, co oznaczają trzy czerwone gwiazdki na odznakach na obu rękawach. Ma na sobie kombinezon z zamkiem błyskawicznym (także przy kieszeniach). Dumnie prezentuje się z szarfą w kolorach typowych dla Libijczyków. Spadochroniarzom wojsk kolonialnych brakowało nieraz niezbędnych elementów m.in. ochrony głowy i butów do skakania. Przede wszystkim spadochrony nie były niezawodne. 

3. Libijski sciumbasci, 1º Reggimento paracadutisti "Fanti dell'aria", 1938.

Sciumbasci był podoficerem włoskich wojsk kolonialnych. Może pochwalić się dwudzistoletnim stażem i awansem polowym, co potwierdza złota gwiazda i korona na odznace na obu rękawach. Ten podoficer nosi mundur w kolorze zielonkawo-khaki, z owijaczami i sandałami. Elitarny status jednostki wskazuje tradycyjny sztylet.

1° Reggimento Carabinieri Paracadutisti "Tuscania" obecnie


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w
Prześlij komentarz
Czytaj więcej