Cywilizacja mykeńska datowana jest na ok. 1700/1600 – 1150 p.n.e. Jest to najstarsza greckojęzyczna kultura rozwijająca się w późnej epoce brązu na terenie Grecji kontynentalnej. Nazwa pochodzi od Myken w Argolidzie na Peloponezie. Kulturę tę poznano dokładniej dopiero pod koniec XIX wieku dzięki pracom wykopaliskowym prowadzonym przez archeologa Heinricha Schliemanna (1822-1890).
Widoczni na ilustracji Mykeńczycy mają obosieczne topory i miecze z brązu. Chronią się tarczami, których kształt znamy z fresków. Na torsach mają kirysy z brązu inspirowane sztuką mykeńską oraz dobrze zachowaną do naszych czasów tzw. zbroją z Dendry. Jest datowana na koniec XV/początek XIV wieku p.n.e. Odnaleziona została w 1960 roku w jednym z grobowców na stanowisku Dendra w Argolidzie.
Zbroja wykonana została z 15 brązowych płyt połączonych elastycznie rzemieniami. Składa się z dwóch pancerzy (przedniego i tylnego), płytowego fartucha, naramienników, nagolenników i kołnierza osłaniającego szyję. Zbroja zapewniała noszącemu ją pełną ochronę, osłaniając go od podbródka do kolan. Uzupełnienie zbroi stanowi hełm z kłów dzika z metalowymi policzkami chroniącymi boki głowy. Hełmy te występują także w sztuce Mykeńczyków. Widzimy ja na ilustracji z różnymi wariantami grzebieni z końskiego włosia.
Komentarze
Prześlij komentarz