Hełm grecki w stylu frygijskim, używany w Grecji, Macedonii, Tracji, Italii i wczesnych imperiach hellenistycznych, IV wiek p.n.e. Hełmy były często ozdabiane piórami, końską kitą, a także pomalowane. Dzwon mógł być wykonany z jednej części co stanowiło wyzwanie dla płatnerza.
Grecki hełm typu frygijsko-attyckiego z południowej Italii (Magna Graecia), ok. 350 roku p.n.e. Musée d'Art classique de Mougins
Hełm z Valsgarde (typ 8) z kolczugą, VII wiek n.e. (Szwedzkie Muzeum Historyczne)
Hełm z Valsgarde (typ 8) z kolczugą, VII wiek n.e. (replika)
Zbroja na turniej konny (tjost) autorstwa Lorenza Helmschmida, południowe Niemcy (Augsburg), ok. 1494. Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu (Kunsthistorisches Museum Wien, KHM)
Hełm należący do sir Gilesa Capela, ok. 1510. The Metropolitan Museum of Art, NY
Zbroja Świętego Cesarza Rzymskiego, króla Hiszpanii Karola V Habsburga (1500-1558), Królewska Zbrojownia Madrytu (Real Armería de Madrid)
Tarcza latarniowa to połączenie małej tarczy z latarnią, używana podczas włoskiego renesansu, zwłaszcza podczas nocnych pojedynków. Mała okrągła tarcza – puklerz – połączona z latarnią lub hakiem, na którym można zawiesić latarnię, mającą oślepiać przeciwnika w pojedynkach. Najbardziej osobliwym przykładem jest tarcza przechowywana obecnie w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu, wykonana w latach czterdziestych XVI wieku.
Indyjska zbroja słonia bojowego za panowania Wielkich Mogołów, Stratford Armouries.
Samurajska maska - menpō
Zbroja Dana Kelly'ego, brata Neda (po lewej) i zbroja Steve'a Harta (po prawej), na wystawie w Victoria Police Museum. Edward Kelly (1854-1880), lepiej znany jako Ned Kelly, był australijskim buszrangerem, wyjętym spod prawa, przywódcą gangu.
Komentarze
Prześlij komentarz