Przejdź do głównej zawartości

Egipskie maski grobowe z wąsami

Pełne brody z wąsami są częściej kojarzone z sąsiadami Egiptu na Bliskim Wschodzie (Sumerami, Babilończykami, Fenicjanami itp.) i Libią niż z samym Egiptem. Powszechnie znane są małe spiczaste bródki, nieraz doczepiane za pomocą paska, noszone symbolicznie przez faraonów. Jednak przez pewne krótkie okresy w starożytnym Egipcie broda w połączeniu z wąsami były kwintesencją męskości. Już przez krótki okres Starego Państwa (ok. 2657-2166 p.n.e.) była modna kombinacja brody i wąsów. We wczesnym okresie Średniego Państwa (ok. 2050-1900 p.n.e.) maski trumienne prezentowały tego typu zarost, co widzicie powyżej. 

Egipskie maski grobowe z wczesnego 
okresu Średniego Państwa, ok. 1950 p.n.e.

        Style masek mówią nam, że byli to książęta, a także prawdopodobnie wysocy urzędnicy, około 1950 roku p.n.e. Wąsy i brody od czasu do czasu wchodziły w kanon egipskiej mody zawsze na krótki czas. Znacznie później, w Nowym Państwie (lata 1570-1070 p.n.e.), posągi wysokich urzędników miały przysadzistą bródkę. Czyli było jak dziś - moda na zarost lub rozmaite fryzury - pojawia się, przemija, znów wraca, znów przemija... Było tak też w starożytnej Grecji i Rzymie. Przeanalizujcie sobie też portrety z ostatnich 400 lat, zaczynając od XVII wieku. Możecie to zrobić w albumach strony.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Praca w greckiej kuźni

Wyrób pancerzy i hełmów w okresie antycznym to tworzenie prawdziwych dzieł sztuki. Uzbrojenie ochronne nie tylko było praktyczne, ale duże znaczenie miały walory wizualne. Tworzono hełmy, zbroje, nagolenice zgodnie ze stylistyką danego okresu. Nieraz dodawano rzeźbione elementy w postaci symboli mitologicznych np. gorgony, a także zwierząt lub przedmiotów. Hełmom dodawano rogi czy ozdoby w kształcie liści, a nawet fallusów. Bardziej surowe formy dominowały w okresie archaicznym, by w klasycznym i hellenistycznym stać się dopasowanymi do ciała np. muskularne kirysy lub hełmy z nakarczkiem dopasowanym do szyi. Estetyka greckiego uzbrojenia przesiąkła w świat italski, kartagiński, a nawet iberyjski. Praca w greckiej kuźni (rys. Pierre Probst)

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek

Armia z Brytanii, VI-VIII wiek (rys. Andriej Negin). Od lewej stoją: 1. Kusznik z Alt Clut (Strathclyde), 658–752 n.e. Ten wojownik jest rekonstruowany na podstawie różnych źródeł ze Szkocji. „Kaptur Orkadów” datowany jest na ok. 615 rok. Buty, nóż bojowy, topór, sprzączka i bełt do kuszy pochodzą z Buiston Crannog w Ayrshire, a kusza z Drosten Stone w Arbroath. 2. Łucznik z Rheged (Cumbria), VII wiek. Zrekonstruowany głównie na podstawie Krzyż z Ruthwell (kamienny krzyż anglosaski z miejscowości Ruthwell w południowej Szkocji). Ma miękki przeszywany pancerz z wyściełanej tkaniny oraz hełm wzorowany na anglosaskim egzemplarzu z VII wieku z Wollaston w Northamptonshire, z kolczą ochroną szyi. Jego łuk pochodzi ze źródeł późnorzymskich. 3. Wódz porzymski z Vindolandii, Mur Hadriana, ok. 500 roku. Na owalnej tarczy, opartej na wzorach późnorzymskich, widnieją symbole chrześcijańskie znalezione w Vindolandii. Włócznia jest kopią rzymsko-brytyjskiego egzemplarza znalezionego w Berkshire, a

Falery - rzymskie odznaczenia

Poza pięknie zdobionym hełmem typu cesarsko-galijskiego, gladiusa (miecza), sztyletu (pugio), pancerza łuskowego (lorica squmata) uwagę niewątpliwie przyciągają falery. Były to metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową. Falery przyznawano w nagrodę żołnierzom rzymskim. Noszone były jako odznaczenia i ozdoby. Można rzec, że był to odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Centurion (rekonstruktor Jeff Pinceel)  z Legio XI Claudia Pia Fidelis (fot. Marcia Mummia Fannia)           Legio XI Claudia Pia Fidelis został utworzony przez Juliusza Cezara w 58 roku p.n.e. na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji. W wojnie domowej legion stał po stronie Cezara i uczestniczył w bitwach pod Dyrrachium i pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Inskrypcje wskazują też na udział w bitwie pod Akcjum w 31 roku roku p.n.e. Za panowania Oktawiana stacjonował w Dalmacji. W 42 roku n.e. legion otrzymał od cesarza Klaudiusza miano Claudia Pia Fidelis. Za panowania Wespazjana został w