ECHA PRZESZŁOŚCI

Seria moich ilustracji ukazująca żołnierzy do najnowszego tomu serii Historyczne Bitwy pt. "Gorlice-Tarnów 1915" Piotra Szlanty.  Od lewej stoją:  1. Piechur austro-węgierski. Uzbrojony jest w karabin powtarzalny Mannlicher M1895 (Stutzen) z bagnetem. Karabiny Mannlichera (wersje: gewehr, stutzen i karabiner - kawaleryjski) były przepisowymi karabinami armii Austro-Węgier w czasach I wojny światowej. W 1908 roku w wyniku reformy wykształcił się nowy wzór barwy dla mundurów wszystkich regularnych formacji, tzw. hechtgrau. Kolor określa się jako szaroniebieski. Ciekawą budowę miała czapka. Miała miękkie denko, czarny, skórzany daszek oraz nauszniki złączone nad nim dwoma guzikami. Guziki bluzy były schowane, naramienniki miały kwadratowe zakończenie, z charakterystyczną dla Austro-Węgier zwiniętą rolką materiału na prawym z nich. Bluza wyposażona była w 4 kieszenie z klapami. W Galicji ze względu na kolor munduru ck armię nazywano "siwym wojskiem". 2. Ułan austro-węgi...

Horatio Herbert Kitchener (1850-1916) był synem podpułkownika Henry’ego Horatio Kitchenera i Frances Anne Chevallier-Cole, córki wielebnego Johna Chevalliera. Po jej śmierci Kitchenerowie przeprowadzili się z Irlandii do Szwajcarii. Horatio ukończył Royal Military Academy w Woolwich. Podczas wojny francusko-pruskiej (1870-1871) zaciągnął się do armii francuskiej. Ojciec jednak ściągnął go z powrotem do Anglii, kiedy Horatio zachorował na zapalenie płuc. Ten udział w wojnie naruszał brytyjską neutralność, za co Kitchener został upomniany przez naczelnego dowódcę armii księcia Cambridge. W 1874 roku został przydzielony do Palestine Exploration Fund z zadaniem opracowania map Palestyny.  Horatio Herbert Kitchener, 1st Earl Kitchener of Khartoum, 1901           Podczas powstania Mahdiego w Sudanie, był szefem wywiadu armii generała Garneta Wolseleya, wysłanej na odsiecz oblężonemu w Chartumie przez mahdystów generałowi Gordonowi Paszy w 1885 roku. W 1892 r...

Tyfon był potwornym, wężopodobnym olbrzymem i jednym z najniebezpieczniejszych stworzeń w mitologii greckiej. Był najmłodszym synem Gai i Tartarosa. Według innej wersji miał być synem Hery, poczętym bez udziału mężczyzny. Jeszcze inna wersja podaje, że Tyfon był potomkiem Kronosa. Tyfon był pół człowiekiem, pół zwierzęciem o ogromnej sile. Był większy od największych gór, a głową zahaczał o gwiazdy. Gdy rozciągał ręce sięgał zachodnich i wschodnich krańców świata. Na plecach miał wielkie skrzydła. Zamiast palców miał sto smoczych łbów, a od pasa w dół miał kłębowisko żmij. Oczy Tyfona miotały płomienie. Przypisuje się mu ojcostwo wielu innych potworów jak np. Chimery, psa Ortrosa, Hydry lernejskiej, smoka Ladona, Lwa nemejskiego, orła Ethona dręczącego Prometeusza. Tyfon próbował obalić Zeusa, aby zdobyć władzę nad kosmosem. Obaj stoczyli katastrofalną bitwę, którą Zeus ostatecznie wygrał przy pomocy swoich piorunów. Pokonany Tyfon został wrzucony do Tartaru lub pochowany pod Etną, a w...

Podstawowe uzbrojenie hoplity greckiego, rzymskiego bądź etruskiego z końca VI wieku p.n.e. składało się z: - włócznia - dory (około 2,5–3 m długości), - krótki miecz - obosieczny xiphos lub jednosieczne - machaira (na zdjęciu) lub kopis, - dużo okrągła i wypukła tarcza - aspis (na zdjęciu), - hełm z brązu - najczęściej w stylu korynckim, chalkidzkim (na zdjęciu), czasem iliryjskim, - kirys z brązu - typu dzwonowego (na zdjęciu) lub nowszy atlety, - nagolenice z brązu (na zdjęciu). Hoplita z epoki archaicznej  w bogatym wówczas uzbrojeniu (fot. Ana Belen Rubio)   Czasem pojawiały się dodatkowe elementy ochronne z brązu na: - uda, - stopy z palcami, - ramię (na zdjęciu), - przedramię (na zdjęciu), - pachwiny (na zdjęciu).